Pages

Thursday, October 22, 2009

နင္ရက္စက္တယ္

ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ငါတို႕ႏွစ္ဦး ေပ်ာ္ဖူးခဲ့တဲ့ ေန႕ေတြလဲ...
အတန္းသြားတက္ရင္ အတူတူပဲ ငါလိုက္ပို႕တဲ့အခါ နင္ေပ်ာ္တယ္...
ေက်ာင္းဆင္းတဲ့အခ်ိန္ ငါတို႕ႏွစ္ဦး အတူစားခဲ့တဲ့ ထမင္းဆိုင္လဲ...
ခုေတာ့လဲေလ အိပ္မက္လား နင္က ေမ့လို႕ သြားပီထင္ပါတယ္...

(နင္ ပံုျပင္ေလးေတြ ေျပာတယ္...
ငါ အိပ္မက္ေလးရယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ ...
အခ်စ္ရယ္ နင္ရက္စက္တယ္...
ရိုမီယို ဂ်ဴးလိယက္ မမွီႏိုင္ဘူးဆို...
အာဒံ ဧ၀ထက္ တို႕ခ်စ္မယ္ဆို...
ခုေတာ့လဲေလ ပံုျပင္ထဲမွာ ခ်န္ထားခဲ့သူေရ...
ငါနဲ႕ေ၀းၿပီးေတာ့ မေနႏိုင္ဘူးဆို...
ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ သိပ္ခ်စ္တယ္ဆို ...
ခုေတာ့လည္းေလ ငါနဲ႕ အေ၀းကို ထြက္သြားခဲ့သူရယ္ ...
နင္ရက္စက္တယ္...)

ေလွ်ာက္ခဲ့ဘူးတဲ့ ေတာင္ေပၚလမ္း ငါအရမ္းလြမ္းဆြတ္မိေနတယ္ ...
ပခံုးေလးထက္မွာ နင္မွီရင္း ေက်နပ္ေခ်ာ့ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြရယ္ ...
ငါ့လက္သည္းေတြ ရွည္လာတိုင္း နင္အၿမဲဂရုစုိက္ခဲ့ေတာ့လဲ...
ခုေတာ့လဲေလ အိပ္မက္လား နင္က ေမ့လို႕ သြားပီထင္ပါတယ္...

CHO2:
(နင္ ပံုျပင္ေလးေတြ ေျပာတယ္...
ငါ အိပ္မက္ေလးရယ္ ေပ်ာက္ကြယ္ ...
အခ်စ္ရယ္ နင္ရက္စက္တယ္...
ရိုမီယို ဂ်ဴးလိယက္ မမွီႏိုင္ဘူးဆို...
အာဒံ ဧ၀ထက္ တို႕ခ်စ္မယ္ဆို...
ခုေတာ့လဲေလ ပံုျပင္ထဲမွာ ခ်န္ထားခဲ့သူေရ...
နင္ငါနဲ႕ေ၀းၿပီးေတာ့ မေနႏိုင္ဘူးဆို...
ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲ သိပ္ခ်စ္တယ္ဆို ...
ခုေတာ့လည္းေလ ငါနဲ႕ အေ၀းကို ထြက္သြားခဲ့သူရယ္ ...
နင္ရက္စက္တယ္...)2

သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ဒီမွာကလစ္ႏွိပ္ပါ...

(P.S - သီခ်င္းစာသားကို ေတာင္းဆိုထားတဲ့ ကိုဂ်ဴ၀သန္အတြက္ လက္ေညာင္းခံၿပီး ေရးေပးလိုက္ပါတယ္... သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္း နားေထာင္လို႕ရေအာင္ သီခ်င္းကိုပါ ျပန္ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္... အဲ ထူးျခားခ်က္က သီခ်င္းစာသားစပ္တာေရာ သီခ်င္းဆိုတာေရာ မီးေလးမဟုတ္တာ တစ္ခုတည္း... ဟတ္ ဟတ္။ ေစ်း၀ယ္တိုင္း ျပည္သြားတုန္းက ေစ်းဆစ္ခဲ့တာကို အၿမဲအမွတ္ရ ေနမွာပါဗ်ာ... :P)

Monday, October 12, 2009

Microsoft Security Essential

Microsoft ကေန Security Essentialဆိုတဲ့ Antivirus Softwareတစ္ခုကို စတင္မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါၿပီ… ထိုေဆာ့၀ဲလ္က antivirus, spyware နဲ႕ အျခား maleware ေတြကို စစ္ေဆးေပးႏုိင္ပါတယ္… ထို႕အျပင္ Schedules ေပးၿပီးေတာ့လည္း စစ္ႏုိင္ပါေသးတယ္…
ဖိုင္ဆိုဒ္က 4386KBရွိၿပီး အခမဲ့ Download လုပ္ႏုိင္တဲ့ ေဆာ့၀ဲလ္ ျဖစ္ပါတယ္.. Microsoft Security Essentialကို အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ Windows XP SP2, Windows Vista, Windows 7တို႕ ရွိရပါမယ္…
ဒီေဆာ့၀ဲလ္ေလးကို Downloadဆြဲခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္က Downloadဆိုတဲ့ စာတန္းေလးကို ကလိပ္ႏွိပ္ၿပီး ေဒါင္းလုဆြဲသြားႏုိင္ပါတယ္…
Download
Microsoft Security Essential ကို သံုးျခင္းျဖင့္ သင့္၏ကြန္ပ်ဴတာ လံုျခံဳမႈ ပိုမိုေကာင္းမြန္ႏုိင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းလ်က္…. ( P.S  မီးေလးဆီမွာ အဆင္ေျပေပမယ့္... တခ်ိဳ႕စက္ေတြမွာ ကလံုးလိုင္စင္ဆို အဆင္မေျပဘူးလို႕ သိရပါတယ္... စမ္းေတာ့ စမ္းၾကည့္လိုက္ပါ... :P )

Wednesday, October 7, 2009

Shrikittaya 2.0 ခရီးသြားခဲ့သည္... ဇာတ္သိမ္း

ေဘာေဘာႀကီးဘုရားကို ပတ္ၿပီး ေတာလမ္းမွတစ္ဆင့္ ဘဲဘဲေလးဘုရားကို ေရာက္ခ့ဲပါတယ္... ဘုရားေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖတ္လာခဲ့ရလို႕ ပ်က္စီးယို႕ယြင္းေနပါၿပီ... ထိုဘုရားကေန ျပန္ထြက္လာေတာ့ လမ္းခလယ္ေကာင္မွာ ကုန္းကုန္းကြကြနဲ႕ လူတစ္စု ေျမႀကီးထဲကို ဆြေနၾကပါတယ္... အနီးေရာက္လို႕ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုညီလင္းဆက္ ကိုသားၿဖိဳး ကိုသီဟန္နဲ႕ ေနာက္တစ္ေယာက္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး... ေျမႀကီးထဲ ျမဳပ္ေနတဲ့ ေက်ာက္တံုးတစ္တံုးကို သစ္ကိုင္းေျခာက္ ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ၀ိုင္းတူးေနၾကတာ... ၾကိဳးစားပန္းစားနဲ႕ တူးလာလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ထိုေက်ာက္တံုးကုိ ရပါပီ... ေက်ာက္တံုးကို ရပီဆိုရင္ပဲ ကိုသားၿဖိဳးတစ္ေယာက္ သူပဲကိုင္ထားၿပီး ဒါငါတူးလို႕ရတာဆိုၿပီး ၾကြားလံုးထုတ္ကာ သူ႕လက္က မလြတ္ေတာ့... မီးေလးတို႕ကိုလည္း ဒီေက်ာက္တံုးကို နမ္းရင္ စာေမးပြဲေအာင္တယ္ဆိုၿပီး လိုက္နမ္းခိုင္း ေနပါေသးသည္၊ ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္ေသး အတည္ေျပာေနတာဆုိပဲ...
ထိုေက်ာက္တံုးနဲ႕ ကိုသားၿဖိဳး လူတကာကို လိုက္စေန၏... ေရွ႕က အုပ္စုေတြနဲ႕လဲ မ်က္ေျချပတ္သြားခဲ့ၿပီ မီးေလးတို႕ေတြပဲ ရွိေတာ့သည္၊ အနီးအနားက ဘုရားေဘးက ေတာင္ကုန္းေပၚတက္ၿပီး အဖြဲ႕ေတြ ရွိ/ မရွိ တက္ေခ်ာင္းေသး၏... ေနာက္ေတာ့ ဗိႆႏိုးသခၤ်ဳိင္း ရွိရာသို႕ ေျခဦးလွည့္ခဲ့ၾကေလသည္... ဗိႆႏိုးသခၤ်ဳိင္းထဲမွာေတာ့ ငုတ္တုတ္ထုိင္တဲ့သူက ထိုင္၊ မတ္တတ္ရပ္တဲ့သူက ရပ္နဲ႕၊ ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာေတြပြားေနသည္ မသိ.... ကိုသားၿဖိဳးကေတာ့ အလုပ္ရသြားပီေလ ေက်ာက္တံုးကို ကိုင္ၿပီး ေက်ာက္တံုးကို နမ္းရင္ ဘာျဖစ္သည္၊ ညာျဖစ္သည္ဆိုၿပီး အယံုသြင္းေနသည္... သခၤ်ဳိင္းထဲမွာ ေရတြင္း၀လို တြင္းေလးေတြရွိပါတယ္... ေရတြင္းထဲက ပုပ္နံ႕ ရတယ္ေျပာလိုေျပာနဲ႕ အခ်င္းခ်င္း ေပါက္ကရေတြ ေျပာၿပီး စေနာက္ေနၾကေလသည္... တေအာင့္တနားေနၿပီး အားလံုးလဲ ဗိုက္ဆာေနၾကၿပီေလ... ကားဆီသို႕ ေတာလမ္းအတိုင္း ေျခလွ်င္ျပန္ေလွ်ာက္ခဲ့ ၾကေလသည္... လမ္းမွာ ေျခေထာက္က မသယ္ခ်င္ေတာ့ ေနကပူ၊ ဗိုက္ကဆာ၊ ေျခေထာက္ကလည္း ေညာင္းဆိုေတာ့ ကိုရီးယားထဲကလို ကုန္းပိုးမယ့္လူရွိရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႕ေတာင္ ေတြးမိေသး(ေဟ့ ေဟး)...
ကားနားျပန္ေရာက္ေတာ့ အခ်ိဳ႕က ေနပူထဲကေန အဲကြန္းထဲ၀င္ရင္ ဖ်ားမွာစိုးၿပီး ဇရပ္တခုမွာ နားၾကပါတယ္... မီးေလးကေတာ့ ကားေပၚမွာပဲ အဲကြန္းေအာက္ သြားထုိင္ေနလိုက္တယ္... တေအာင့္ၾကာေတာ့ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာင္းမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ၾကပါတယ္... ဂိုက္ေကာင္ေလး လိုုက္ပို႕တဲ့ ထမင္းဆိုင္တန္းဆီ ဆင္းတယ္ဆိုရင္ပဲ သူ႕အုပ္စုနဲ႕သူ ဆိုင္အသီးသီးကို ၀င္ၾကပါတယ္... ကံဆိုးသည္က မီးေလးတို႕သာ ထိုင္မိတဲ့ထမင္းဆိုင္က ကုန္ေနလို႕ တျခားဆိုင္ ပို႕ေပးပါမယ္ဆိုၿပီး ေနာက္တဆိုင္ပို႕ေပးပါတယ္... ဘာဆို ဘာမွမရ ရတဲ့ဟင္းေတြကလည္း ဘာအရသာမွ မရွိ မီးေလးက သက္သက္လြတ္စားေနတာဆိုေတာ့ မွ်စ္ေၾကာ္ပဲရတယ္တဲ့... မီးေလးလည္း ရတဲ့ မွ်စ္ေၾကာ္ေျခာက္ေျခာက္ကိုပဲ ေရနဲ႕ေဖ်ာ္ၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္ထမင္းလုပ္စားရေတာ့တာေပါ့... ထမင္းသာ ေျပာတယ္ ဆန္အတိုင္းပဲ မာေတာင့္ေနတာပဲ... မီးေလးတသက္ ထိုဆိုင္ကို ေမ့ေတာ့မည္ မဟုတ္...
ထမင္းမစားေကာင္းေသာျငား၊ ကုိဂ်ဴ၀သန္ေစ်းဆစ္တဲ့ပံုေၾကာင့္ ရီခဲ့ရပါေသးတယ္... သမိုင္းဆရာ လို႕ေတာင္ မထင္ရ အတည္ေပါက္နဲ႕ေနာက္ေနတာ ေစ်းေရာင္းတဲ့ အန္တီႀကီး စိတ္ညစ္မွာ က်ိန္းေသသည္... ေနာက္မ်ားမွ အေသးစိတ္ ေဖာက္သည္ခ်ပါမည္ (အဲ ေစ်းဆစ္ဖုိ႔ဆို ကိုဂ်ဴ၀သန္သာ ေခၚသြား အလကားေတာင္ ရခ်င္ရမည္....:P) ကားေပၚတက္ခါနီး ကို္ေအာင္မ်ိဳးဟန္က ညီမေလး နင္ငါတို႕ စားတဲ့ဆိုင္ ဘာလို႕မလာတာလဲဟာ အရမ္းစားေကာင္းတာတဲ့... မီးေလးက ဟုတ္လားေပါ့ ေနာက္ေတာ့မွ ေကာင္းဆို ၀က္သာစားလည္း ဒီအရသာ၊ ၾကက္သားစားလညး္ ဒီအရသာ၊ ဆိတ္သားစားလည္း ဒီအရသာတဲ့ေလ... ထမင္းစားၿပီးေနာက္ ေရႊေတာင္ၿမိဳ႕က ေရႊနတ္ေတာင္ဘုရားကို သြားေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကပါတယ္... လမ္းမွာ ထမင္းမနပ္တာ စားထားတဲ့အတြက္ အစာအိမ္က ေရာဂါထလာပါေတာ့သည္... :((
ဘုရားေဆာင္းတန္းေတြ ျပင္ေနတဲ့အတြက္ ရြာက လုပ္အားေပးတဲ့သူေတြက ဘုရားရင္ျပင္မွာ အျပည့္ပါပဲ... လုပ္အားေပးၾကတဲ့သူေတြကို သာကူတိုက္ပါတယ္... မီးေလးတို႕လည္း ဘုရားကို ညာရစ္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ေဆာင္းတန္းတစ္ခုမွာ ဓာတ္ပံုေတြ ရိုက္ၾကပါတယ္... ေခ်ာင္ထဲမွာ ေခြေခြေလး အိပ္ေနတာကေတာ့ မမပင့္ပါပဲ... အေတာ္ပင္ပန္းေနရွာတယ္ မပင့္ေဘးနားမွာ ကိုဂ်ဴ၀သန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ပို႕စ္ေပးၿပီး ဓာတ္ပံု၀ိုင္းရိုုက္ေနၾကတာေတာင္ မသိလိုက္၊ ခဏေနေတာ့ အသံခ်ဲ႕စက္မွ အသံတစ္သံထြက္လာပါသည္... ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ေက်ာင္းသားေက်ာာင္းသူမ်ား သာကူလာေသာက္ၾကပါဆိုၿပီး လွမ္းေခၚပါသည္... ထိုအသံလည္း ၾကားေရာ ဘယ္တုန္းထဲက စားခ်င္ေနၾကသည္မသိ သာကူသြားေသာက္ၾကပါသည္... မီးေလးကေတာ့ ဗိုက္ေအာင့္လို႕ ကားေပၚမွာပဲ သြားနားေန လိုက္ပါသည္... ခဏေနေတာ့ ကားကေလးသည္ တေျဖးေျဖးေရႊေတာင္ၿမိဳ႕ကို စြန္႕ခြာလွ်က္....
ကားေပၚမွာ ေစာေနေသးတဲ့အတြက္ ေခ်ာင္းသာကို ဆက္သြားၾကဖို႕ တုိင္ပင္ၾကပါတယ္... အားလံုးက သြားမယ္ဆိုတာခ်ည္းပဲ ၄ ၅ေယာက္ေလာက္သာ အလုပ္ေတြရွိတာေၾကာင့္ မလိုက္ႏိုင္ ေရျပာကို ၀င္မယ္ ေရျပာေရာက္မွ ဆက္ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုၿပီး ကားေပၚမွာ သီခ်င္းဆက္တိုင္း ကစားၾကပါတယ္... ကားေရွ႕ျခမ္း(အိမ္ေရွ႕)ကတစ္ဖြဲ႕ ကားေနာက္ျခမ္း (ေနာက္ေဖးျခမ္း)က တစ္ဖြဲ႔ ကစားၾကတာ မီးေလးတိုက ေနာက္ျခမ္းက ႏုိင္ပါတယ္... ဟီ ဟိ။ ကားေပၚမွာ ေဆာ့လာၾကတာ ေရျပာ ဘယ္လိုေရာက္လို႔ ေရာက္လာမွန္းေတာင္ မသိေရာက္လာခဲ့၏... ကားေပၚကဆင္းေတာ့ ေအာ္ဂႏိုက္ဇာအခ်ိဳ႕ ေခ်ာင္းသာကိစၥ ဆက္ေဆြးေႏြးၾက၏... ေနာက္ လက္ေဆာင္လဲဖို႕ ပစၥည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မပါလာၾက၍ ပါသေလာက္ မဲႏိုက္ဖို႕ ကိုဖိုးသူေတာ္နဲ႕ မမဘာညာက ဦးေဆာင္ၿပီးလုပ္ၾကပါသည္... ကံဆိုးစြာနဲ႕ ပစၥည္းထည့္ၿပီး မေပါက္ဘူးဗ်ာ... ကံကိုကအဲလို ေကာင္းတာ... ဟာ ဟ။ ထို႕ေနာက္ ေရခ်ိဳးတဲ့သူကခ်ိဳး၊ ဆိုကၠားသမား ကိုစိုးၾကီးကလည္း ေရာက္ရာေနရာ ေတြ႕ရာ ဆိုကၠားတက္နင္းေတာ့တာပဲ... ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ႀကီးကလဲ ခန္႕ခန္႕ႀကီး ထိုင္စီးလို႕ ပိုက္ဆံေတာ့ မေပး အလကားစီးတာ... :D။ ေနာက္ေတာ့ ေသာက္တဲ့သူကေသာက္၊ စကားေျပာတဲ့သူကေျပာၾကနဲ႕ ညေနေစာင္းလို႕ ေမွာင္ရီပ်ိဳးခဲ့ပါၿပီ... My Suboo က ကိုစိုးမိုးက မီးေလးတို႔ကို ဒီဇင္ဘာ က်ိဳကၠထီးရိုးလိုက္ဖို႕ ေခၚပါတယ္... အေ၀းႀကီးလိုေသးလို႔ အနားနီးမွ ထပ္ေျပာမယ္လို႕ ေျပာလိုက္ပါတယ္... ၿပီးေတာ့ ေၾကးနန္းရိုက္တိုင္း ေဆာ့ၾကပါတယ္... တစ္ေယာက္က တိုးတိုးေလးေျပာတာကို တဆင့္ဆင့္ေျပာရတာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေယာက္က ဘာဆိုတာကိုေျပာၿပီး မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူကစမွားလဲ ဆိုတာ ေမးၿပီး စမွားတဲ့သူကို ခိုင္းတာလုပ္ေၾကးေဆာ့ၾကပါတယ္... တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၀ိုင္းကႀကီးလာတယ္၊ မွားတာေတြကလညး္ ေသာက္ေသာက္လည္၊ ခိုင္းတာေတြကလည္း ေပါက္ကရေတြ ရီရလြန္းလို႕ ဗိုက္ေၾကာေတြေတာင္ နာလာတယ္... ေနာက္အုပ္စုလိုက္ ဓာတ္ပံုရိုက္ၾကပါတယ္... ထို႕ေနာက္ ေရျပာကို ႏႈတ္ဆက္ထြက္ခြာရင္း ေပါင္းတည္ဘုရားပြဲကို ၀င္ၾကပါတယ္...
ဘုရားပြဲကို လည္ဖို႔ နာရီ၀က္ေပးပါတယ္၊ လူစုကြဲမွာစိုးလို႕ ေရခ်ိဳးၿပီး အခ်ိဳ႕က အက်ၤ ီလဲထားလို႕ MBS ၀တ္စံု ျပန္၀တ္ခိုင္းပါတယ္... မီးေလးကေတာ့ အေပၚကပဲ ထပ္၀တ္လိုက္ပါတယ္.... ဘုရားေပၚမွာ ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ ကိုညီလင္းဆက္က ေရွ႕သြားမယ့္ ခရီးစဥ္အစီအစဥ္ကို ေျပာျပပါတယ္... အားလံုးက ၿငိမ္ၿပီး နားေထာင္ေနၾကေတာ့ ဘုရားလူႀကီးေတြ မ်က္စိေနာက္သည္ထင္ပါ့ ခဏခဏပတ္ေလွ်ာက္ၿပီး ရစ္သီရစ္သီၾကည့္ေနေသး၏... ၿပီးေတာ့ လြတ္က်ခဲ့တဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ ဘေလာ့ဂါႀကီးအတြက္ ဆုေတာင္းေပးၾကပါတယ္... ထို႕ေနာက္ ေပးထားတဲ့ နာရီ၀က္လညး္ ျပည့္လို႕ ပြဲေစ်းမလည္ရဘဲ ကားရွိရာသို႕ ေျခဦးတည့္ခဲ့ၾကပါတယ္...
ကားေပၚမွာ မိတ္ဆက္ၾကပါတယ္... ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္က အႀကိဳက္ဆံုး ဘေလာ့ဂါ ၅ခုကို ေျပာရမယ္တဲ့... ေသေရာ မီးေလးက အားလံုးကို ႀကိဳက္ေတာ့ ေျပာရခက္ပီေလ၊ အစ္ကိုေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္နဲ႕ ကိုအရုပ္တမာ အဲေလ ကိုအရုပ္ေတာ့ ပါေအာင္ ေျပာရတယ္... တေယာက္ပါၿပီး တေယာက္မပါရင္ ရန္ကုန္ေတာင္ မီးေလး ျပန္ေရာက္မွာ မဟုတ္ အရိုးတျခား အသားတျခား ျဖစ္သြားႏုိင္သည္ေလ... :P။ ထို႕ေနာက္ ခရီးစဥ္အဆံုးသတ္၍ ရန္ကုန္ကို ကားႀကီးက ျပည္ကိုျဖတ္၊ အမွတ္တရေတြနဲ႕အတူ ၄၁ေယာက္ခြဲကို သယ္ေဆာင္လာၾကပါတယ္... တရိပ္ရိပ္နဲ႕ ျပည္ၿမိဳ႕ကလည္း က်န္ခဲ့ၿပီ၊ ကားကမနားဘဲ ေတာက္ေလွ်ာက္ေမာင္းလာရာ လက္ပံတန္း အသြားတုန္းက ဆိုင္မွာ ၀င္နားပါတယ္... အသြားတုန္းက ဆီထမင္းဆိုင္နားမွာ ဆီထမင္း၀ယ္စားတ့ဲသူက အမ်ားသား၊ မီးေလးကေတာ့ ဘာမွ မစားေတာ့ဘဲ ထိုင္ေနလိုက္တယ္၊ ခရီးလည္းပန္းေနၿပီ၊ အိပ္လည္း အိပ္ခ်င္ေနပီေလ... အစ္ကိုေဇာင္းက မီးေလးကို ဟုိမွာ ၾကည့္စမ္းဆိုၿပီး ျပပါတယ္... အားလားလား ဂဏန္းေၾကာ္ဗန္းမွာ ေလာက္ေတြ တေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ထဲမွ မဟုတ္ဘဲ နဲတာမဟုတ္ဘူး... ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ လာေတာ့ေတာင္ မစားနဲ႕လို႕ သတိေပးေသးတယ္... သြားတုန္းက သူတို႕စားၿပီး ဗိုက္ေတြနာလို႔တဲ့... မီးေလးလည္း ေျပာမေကာင္းလို႕ ဒီအတိုင္းပဲ ေနလိုက္တယ္... အဲ့ဗန္းကိုေတာ့ ဓာတ္ပံုရိုက္လာခ့ဲေသးတယ္... အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ အခြံေတြထဲကေတာင္ အေကာင္ေတြ ထြက္လာေသး... ခရီးသြားတဲ့သူမ်ား လက္ပံတန္းေရာက္ရင္ သတိထားဖို႕ပါ...
လက္ပံတန္းကေန ဘယ္မွ မနားေတာ့ဘဲ ရန္ကုန္ကို ေမာင္းလာလိုက္တာ ရန္ကုန္နား၀င္ခါနီးမွာ ရင္ထဲကို ဟာတာတာခံစားမႈတခု ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္... တခ်ိန္က အတူတူေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့သူေတြနဲ႕ ရန္ကုန္၀င္ရင္ ခြဲခြာရေတာ့မွာပါလားဆိုတဲ့ အသိတခုေၾကာင့္ အလိုလို၀မး္နည္းလာပါတယ္... ရန္ကုန္ကို ေရာက္တဲ့အခါ သူတို႕လဲ အလုပ္ကိုယ္စီ၊ ေက်ာင္းကိုယ္စီနဲ႕ အကုန္စံုဖို႕ဆိုတာလဲ မလြယ္ေတာ့ပီ... အားလုံးကို ယခင္လို ဘေလာ့ေတြမွာ ေဖ့ဘြတ္ခ္ေတြမွာ ခ်က္တင္မွာမွလြဲ၍ ေတြ႕ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ မီးေလးအေနနဲ႕ မလြယ္ပီ.... ခ်က္တင္ေတာင္ ေတြ႕ပီး မေျပာျဖစ္တာမ်ားသည္ေလ... ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တဲ့ အေပ်ာ္ေတြ၊ အမွတ္တရေတြနဲ႕ လြမ္းစရာေတြေထြးပိုက္လို႕ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ထဲကို ၀င္လာခဲ့ပါၿပီ... ခရီးသြားတိုင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ေပ်ာ္ခဲ့ေပ်ာ္ခဲ့ ရန္ကုန္၀င္ခါနီးတိုင္း ၀မ္းနည္းမႈက အၿမဲရင္မွာအျပည့္နဲ႕ အိမ္ျပန္လမ္းဟာလည္း တိတ္ဆိတ္လို႕ ေနခဲ့ပါတယ္...
ေဖ့ဘြတ္ခ္ေပၚမွာ ျပည္က ဓာတ္ပံုေတြ တင္ထားျပန္ေတာ့လည္း ေဖ့ဘြတ္ခ္ပြဲေတာ္ႀကီး က်ေနတာပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသးပါသည္....

(စာၾကြင္း။            ။ ေက်ာင္းစာေတြေၾကာင့္ ေနာက္က်သြားတာ နားလည္ ခြင့္လြတ္ေပးၾကပါေနာ္...)