ျမန္မာအဘိဓာန္

ျမန္မာေတြ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာစကားလံုးသံုးတဲ့အခါမွာ ေရးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေျပာတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဖတ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မွားဖတ္တာမ်ိဳး၊ အဓိပၸာယ္လြဲေကာက္တာမ်ိဳး ၾကံဳခဲ့ဖူးၾကမွာပါ... Language Schoolေတြမွာ အဂၤလိပ္စာ၊ တရုတ္၊ စပိန္၊ ထိုင္း ဘာသာစကား သင္တန္း ေက်ာင္းေတြ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ကစလို႕ နယ္ၿမိဳ႕ေလးေတြအထိ သင္တန္းေတြအမ်ားႀကီး ေတြ႕ရေပမယ့္ ျမန္မာဘာသာ စကားရယ္လို႕ ဖြင့္တဲ့သင္တန္းေက်ာင္း မရွိေသးပါဘူး... U.F.L မွာသာ ျမန္မာသာသာစကားကို ဒီပလိုမာတန္း၊ ဘြဲ႕တန္းဆိုၿပီး တစ္ခုတည္းသာ ရွိပါတယ္... တက္တဲ့သူေတြကလည္း ႏိုင္ငံျခားသား၊ ႏိုင္ငံျခားသူေတြပါပဲ... တကယ္ေတာ့ ျမန္မာေတြကိုယ္တိုင္ ျမန္မာစကားကို မေျပာတတ္တာ အမ်ားႀကီးပါ၊ အမ်ားျပည္သူ သြားလာေနတဲ့ ေနရာေတြမွာ သတိေပးဆိုင္းဘုတ္ေတြ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္... အမ်ားစုက သတ္ပံုမွားေနတာေတြ႔ရပါတယ္...

ျမန္မာဘာသာ၊ ျမန္မာစကားေလ့လာေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ ရယ္စရာ ျပက္လံုးေတြ စီကာကံုးသလိုႏွယ္... မွားၾကတာေတာာ့ မီးေလးအပါအ၀င္ အားလံုးနည္းပါး ပါပဲ... ခုေတာ့ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုေျဖရွင္းဖို႕အတြက္ အတန္သင့္ပူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး... ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာစာအဖြဲ႕ ဦးစီးဌာနမွာ ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ေ၀တဲ့ ျမန္မာအဘိဓာန္ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကို စာေပဗိမာန္စာအုပ္ဆိုင္မွာ အမွတ္မထင္ေတြ႔ရင္း ေဆာ့၀ဲလ္စီဒီပါ,ပါလို႕ ၀ယ္လာၿပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ျပန္လည္မွ်ေ၀ လိုက္ပါတယ္... ျမန္မာအဘိဓာန္ကို လုိခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီမွာကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ေဒါင္းလု၀္ဆြဲသြားႏိုင္ပါတယ္ရွင့္...

အေ၀းသင္စာေမးပြဲ

ရန္ကုန္အေ၀းသင္တကၠသိုလ္ႏွင့္ မႏ ၱေလး အေ၀းသင္တကၠသိုလ္

၂၀၀၉ ပညာသင္ႏွစ္ ပထမအသုတ္ အတန္းတင္စာေမးပြဲမ်ားကို ပထမႏွစ္၊ ဒုတိယႏွစ္၊ တတိယႏွစ္ (သိပၸံအထူးျပဳ) ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူမ်ား ေအာက္တိုဘာလ ၅ရက္မွ ၁၂ရက္ထိ က်င္းပမည္ဟု သိရပါသည္။

အၾကြားၿပိဳင္ပြဲ

ဘုမသိ ဘမသိနဲ႕ ၿပိဳင္ပြဲထဲကို ေရာက္လာတဲ့ ျဖစ္ရပ္.... မနက္ျဖန္ေမြးေန႕ဆိုေတာ့ အလုပ္ေတြ နည္းနည္းရႈပ္ေနလို႕ ဂ်ီေတာ့ပ္ေတာင္ မ၀င္ႏုိင္ဘူး... ေမးလ္၀င္စစ္ဦးမွေလဆိုၿပီး ၀င္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အစ္ကိုေတာ္ idulize ဆီက “တုန္”ဆိုတဲ့ အသံနဲ႕အတူ မက္ေစ့ေလးတစ္ေစာင္ေရာက္လာပါတယ္... “http://www.eainhome.co.cc ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္ပါ” တဲ့... ဒါအစ္ကိုေတာ္ ကိုအိမ္ရဲ႕လင့္ပဲ ဘာေတြမ်ား အထူးအဆန္းေတြ လုပ္ေနလဲ မသိဆိုၿပီး ၀င္ၾကည့္ေတာ့ အၾကြားၿပိဳင္ပြဲလုပ္မည္တဲ့ေလ... ၾကြားတတ္၀ူး အားေပးမယ္ဆိုျပန္ေတာ့ေလ ကိုအိမ္ဆီက မက္ေစ့ ၀င္လာျပန္တယ္... အိမ္လာၿပီး အၾကြားၿပိဳင္တဲ့...

ဘာေတြ အႀကံထုတ္ေနသည္မသိ ကိုအိမ္ဆိုသူက မယံုရတဲ့ထဲမွာ ထိပ္ဆံုးကပါသည္ေလ... ဒါေပမဲ့လည္း ေသခ်ာၿပိဳင္ ၿပီးရင္ေျပာျပမယ္ဆုိေတာ့ ဘာရယ္ကလဲ သိခ်င္ျပန္... ဒါနဲ႕ ဘာျပင္ဆင္မႈမွမရွိဘဲ ႏုိင္တာရႈံးတာပဓာန ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္းသာ အဓိကပဲေလဆိုၿပီး ေရးဖို႕ ျပင္လိုက္ပါတယ္... (သိပ္ေတာ့ မၾကြားတတ္ရွာပါ၀ူး... ဟီ ဟိ)

မနက္ျဖန္ မီးေလးရဲ႕ ၂၃ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕မွာ ရမယ့္ လက္ေဆာင္ေတြကို အရင္ဆံုးၾကြားမယ္... (ခီြ ခြိ... မၾကြားခ်င္ရွာဘူးမို႕လား )

၁. ROMANSON ရဲ႕ ၂သိန္း သံုးေသာင္းတန္ နာရီေလးတစ္လံုး

 (အဲ... ၾကြားတယ္လို႕ေတာ့ မထင္ပါနဲ႔ အရွိကို အရွိတုိငး္ေျပာတာပါ... ဟတ္ ဟတ္)

၂. LG Branded အ၀တ္ေလွ်ာက္စက္ ၂သိန္းကိုးေသာင္းတန္တစ္လံုး

 (ဘယ္အခ်ိန္ထဲကမ်ား ေျပာခ်င္သည္မသိ... မယံုရင္ ပံုျပင္လုိ႕မွတ္... :P)

၃. MARK II ကားေလးတစ္စီး

 (ဒါကေတာ့ လိုခ်င္တာ.. ဘတ္စ္ကားစီးရတာ ပင္ပန္းလို႕ TAXI စီးသြားေနရတာ ပိုက္ပိုက္ကုန္လို႕... ဟာ ဟ)

၄. မီးေလးေနတဲ့ရပ္ကြက္

 (အဲဗားမီးကလည္း ၂၄နာရီလာတယ္... ေရဆိုတာလည္း ျပတ္ဖို႕ေနေနသာသာ ေရအားေလ်ာ့နည္း သြားျခင္းေတာင္ အလ်င္းမရွိ... ေၾသာ.ခ်ေလာက္ေအာင္ ေနခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ရပ္ကြက္ေလးေပါ့... )

၅. မီးေလးသံုးေနတဲ့ အင္တာနက္

 (ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေကာ္နက္ရွင္... ေကာင္းလြန္းလို႕ေတာင္ အင္တာနက္ဆိုင္ေတြက မႈိလိုေပါက္ေန၏... ဂ်ီေတာ့ပ္ဆိုတာလဲ Automatic သာလုပ္ထား တုန္ တုန္ဆိုၿပီး ထထေအာ္မွာ အမွန္ပင္... အဲ ဘေလာ့စေပါ့ဆိုလည္း ေက်ာ္စရာခြစရာမလို... YouTubeနဲ႕ Movieၾကည့္ရတာလည္း ေကာင္းမွေကာင္း...  Access deniedဆိုတာေတာင္ ဘာမွန္းမသိ... :P  Download, Uploadဆိုတာလဲ စိတ္ထက္ေတာင္ျမန္ေသး... ေဟ့ ေဟး)

၆. မီးေလးက တေန႕ကို ၁၀သန္းေလာက္ ၀င္တဲ့ သန္းၾကြယ္သေဌးႀကီးရွင့္... (မယံုရင္ ေဖ့ဘြတ္ခ္မွာ သြားၾကည့္... တစ္ေန႕တစ္ေန႕ တိုက္လိုက္ရတဲ့ ဓားျမ... ခိုးလိုက္ရတဲ့ အသီးေတြ... အဲဒါေတြနဲ႔တင္ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနၿပီ... :P )

ေတာ္ပီ ဆက္မၾကြားတတ္ေတာ့ဘူး... မၾကြားတတ္ပါဘူးဆိုမွ အတင္းၾကြားခိုင္းေနတာကိုး... ဒီေတာ့လည္း ဦးေဏွာက္တညး္က ဖ်စ္ညွစ္ၿပီးေရးလိုက္တယ္... :)))))

ညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းမ်ား

ခုတေလာ Tagအေၾကြး၊ ပို႕စ္အေၾကြးမ်ားႏွင့္ ေက်ာင္းမွ Assignment အေၾကြးမ်ား၊ Project အေၾကြးမ်ား ပတ္လည္ရိုက္ေန၏... တျဖည္းျဖည္းအေၾကြးမ်ားကို ရွင္းမည္လုပ္လိုက္ ေက်ာင္းက Assignmentေတြ ထပ္ပါလာလိုက္ႏွင့္ ဒီၾကားထဲ ရာသီဥတုေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ ေခါင္းေတြကလည္း ေန႕စဥ္ကိုက္ေန၏... ပိုဆိုးသည္မွာ စိတ္မ၀င္စားေသာ Programming (C++)အခ်ိန္ဆို ပိုကိုက္၏... (:P) မသင္လို႕လည္း မရ အဲဒါမွ မတတ္ရင္ LINUXခ်ိန္ ျပႆနာတက္မည္ေလ... ဘယ္သူ႕မွေပးတဲ့ ၀န္ထုပ္မဟုတ္ ကုိယ့္ဘာသာ ယူထားတဲ့ ၀န္ထုပ္၊ ယူထားမွေတာ့ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ေတာင္ တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆံုး လုပ္ရမည္ဟု စိတ္တြင္စြဲေန၏... ညဥ္းေန၍ကား မရၿပီ စခဲ့တဲ့လမ္းေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ေနပါေစ ဆံုးေအာင္ေတာ့ ေလွ်ာက္ရမည္သာ... ၾကားထဲမွာ လက္ကစာေရးလို႕ မရေအာင္ ေရာင္ေနၿပီး နည္းနည္းေလး အလုပ္လုပ္လိုက္တာနဲ႕ တဆစ္ဆစ္နဲ႕ကိုက္ေနျပန္၏... အဲ...အဓိကေျပာခ်င္တာက Tagထားတဲ့ အစ္ကုိ၊အစ္မမ်ား မီးေလးျပန္ေရးတာ ေနာက္က်ေနတာကို ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါသည္...

Tagထားတယ္ ေရးဖို႕သာျပင္ေပေတာ့ဆိုၿပီး "ညဥ္းျဖစ္ေသာ သီခ်င္းမ်ား" ေခါင္းစဥ္နဲ႕ ကိုေဇာင္းက တပ္ထားပါတယ္... အဲဒါမွ ခက္ၿပီ မီးေလးေန႕တုိင္း ညဥ္းေနတဲ့ သီခ်င္းက နည္းမွ မနည္းပဲ... တစ္ေယာက္တည္း ေနတာမ်ားတဲ့အက်င့္ေၾကာင့္ တစ္ေယာက္တည္း ရွိျဖစ္တဲ့အခ်ိန္တိိုင္း MP3က မီးေလးရဲ႕ အေကာင္းဆံုးအေဖာ္ပဲေလ... ဒီေတာ့ သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း နားေထာင္ျဖစ္သလို နားထဲမွာ နားေထာင္လို႕ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းမ်ိဳးေတြ၊ ခံစားလို႕ရတဲ့ သီခ်င္းမွန္သမွ် အားလံုးႀကိဳက္၏...

ခုတေလာ ပါးစပ္ထဲမွာ စြဲေနတဲ့သီခ်င္းေတြကေတာ့

၁. ေကာင္းျမတ္ရဲ႕ ခ်စ္ခြင့္ရခ်င္ၿပီ   : ဒီသီခ်င္းေလးကိုေတာ့ အစဦးဆံုး ၀င္လားတဲ့ကီးကို ႀကိဳက္တာလဲ ပါတယ္... ၿပီးေတာ့ ေကာင္းျမတ္ရဲ႕ “မင္းရဲ႕ဆံႏြယ္ေတြ ေလမွာလြင့္ေနတယ္...”ဆိုတဲ့ အသံေလးက နားေထာင္လို႕ေကာင္းၿပီး နားထဲမွာ စြဲက်န္ေနလို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းမ်ားရဲ႕ ပထမေနရာရသြားပါတယ္...

၂. ဗီႏိုထြန္းရဲ႕ ျပန္မဆံုျဖစ္ၾကရင္ : ဒီသီခ်င္းေလးရဲ႕ “လမ္းခြဲျခင္းက ပူေလာင္လြန္းတယ္... ဒါအမုန္းမဟုတ္ဘူး မင္းအတြက္ ေပးဆပ္ျခင္းပဲ... ငါသြားမဲ့လမ္း ၾကမ္းတမ္းေနမယ္... မင္းနားလည္ပါ ခ်စ္တဲ့သူ... နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ ကမာၻ... နင္ဟာ ငါ့ရဲ႕ အသည္း... နင္ဟာ ငါ့အိပ္မက္ပါ... နင္ဟာ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္... ငါတို႕ေ၀းသြားရင္ ျပန္မဆံုျဖစ္ၾကရင္ မင္းႏွလံုးသားမွာ ငါအၿမဲတမ္းရွိပါေစ...”ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ေလးကို အရမ္းႀကိဳက္လို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းမ်ားရဲ႕ ဒုတိယေနရာရသြားပါတယ္...

၃.  Romeoရဲ႕ နင္ရက္စက္တယ္ : ဒီသီခ်င္းကို ဘာလို႕ႀကိဳက္တာလဲဆို သီခ်င္းဆုိတဲ့သူကုိ သနားလို႕ ႀကိဳက္တာ... ဟီ ဟိ။ “နင္ရက္စက္တယ္”ဆိုၿပီး ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ တကယ္ကို သနားစရာေကာင္းတဲ့ အသံေလးနဲ႕ဆိုသြားတာ နားေထာင္ရင္းနဲ႕ သနားသြားလို႕ ႀကိဳက္တာ... ၿပီးေတာ့ “ရိုမီရို ဂ်ဴးလိယက္ မမီႏုိင္ဘူးဆို... အာဒမ္ ဧ၀ထက္ တို႕ခ်စ္မယ္ဆို ခုေတာ့လည္းေလ ပံုျပင္ထဲမွာ ခ်န္ထားခဲ့သူေရ... နင္ရက္စက္တယ္”ဆိုတဲ့ တပိုဒ္လံုးကို ႀကိဳက္တယ္... ဒါေၾကာင့္ ဒီသီခ်င္းေလးကို တတိယညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းမ်ားေနရာ ေပးလိုက္တယ္... ခြိ ခြိ

၄. ခ်စ္သုေ၀ရဲ႕ အျဖဴေရာင္ေလး : ဒီသီခ်င္းေလးက စာသားေတြႀကိဳက္လို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့သီခ်င္းေလး ျဖစ္ပါတယ္... ဒါေၾကာင့္ စတုတၳေနရာ ေပးထားပါတယ္... :D

၅. NOရဲ႕ ဘယ္ေသာအခါမွ : "ဘယ္ေသာအခါမွ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ရမွာလဲ ေျဖဦးခ်စ္ေလးေရ... ဘယ္ေသာအခါမွ တို႕ႏွစ္ေယာက္နီးစပ္ရမွာလဲ ျပန္ေတြးၾကည့္ဦးေလ... နင္ဟာ ငါ့ဘ၀ထဲက ထုတ္လို႕မရတဲ့ အိပ္မက္ေလးပါ... ငါႀကိဳးစားၿပီးေတာ့ ေပးဆပ္ခ်စ္ခဲ့တာ... ႏွလံုးသားနဲ႕ ရင္းၿပီးေတာ့ မိုင္ေပါင္းကုေဋကုဋာ မင္းရွိတဲ့အရပ္ ရြက္လြင့္လာဦးမွာ..." ဒီအပိုဒ္ေလးက ဘယ္သူ႕ကို ဆုိလိုမွန္းမသိ ... ဟိ ဟိ။ ပဥၥမေျမာက္ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေလးပါ...

၆. NOရဲ႕ မျငင္းပါနဲ႕ : ဒီသီခ်င္းေလးက "မလာခ်င္ရင္ေနပါ နင္ထြက္မေျပးပါနဲ႕... မၾကင္နာခ်င္ရင္ေနပါ နာၾကင္ေအာင္ မလုပ္လိုက္နဲ႕... မလိုခ်င္ရင္ေနပါ နင္ေလ မလြန္႕ပစ္နဲ႕...” မိန္းကေလးတစ္ေယာက္က ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ကို မခ်စ္ခ်င္ေနပါ သူ႕ကို နာက်င္ေအာင္မလုပ္ပါနဲ႕လို႕ ဆုေတာင္းေနတဲ့ သနားစရာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ခံစားလို႕ ရလို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ စာသားေလးေပါ့... သူကေတာ့ ေျခာက္ပုဒ္ေျမာက္ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ သီခ်င္းေလးေပါ့... :P

၇. NOရဲ႕ ႏႈတ္မဆက္နဲ႕ : ဒီသီခ်င္းက သံစဥ္နဲ႕ စာသားနဲ႕ Matchျဖစ္လို႕ ႀကိဳက္တာ စာသားဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္ရဲ႕ ဆုိတဲ့အသံက နားထဲကို မွတ္မွတ္ရရဆြဲထင္ေနလို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့စာသားေလးေပါ့... “ႏႈတ္မဆက္နဲ႕ ငိုမိလိမ့္မယ္... ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္လာခဲ့... ေနာက္ထပ္တို႕ မဆံုရေတာ့မွာ ဒီရင္မွာ သိပ္ေၾကာက္ေနခဲ့.............” “ လမ္းခြဲ ဒီလိုအခ်ိန္ဆို တုိ႕ေ၀း... မင္းလက္ကေလးကို ဆုပ္ကိုင္ အေ၀းကို... အတူတူျဖတ္သန္းမရေတာ့ မင္းအရိပ္ကိုပဲ လြမ္းေနမယ္..."

၈. First Ladyရဲ႕ never be replaced : ဒီသီခ်င္းရဲ႕ အ၀င္သံစဥ္ေလးက ႏွင္းလံုးအရုပ္ေတြမွာ ပါေနၾက တီးလံုးေလးေပါ့... အဲ့တီးလံုးေလးကို အရမ္းႀကိဳက္ခဲ့တာ ခုသီးခ်င္းအစမွာ အဲ့တီးလံုးေလးနဲ႕ စထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္... အစၾကိဳက္လို႕ ေန႕တိုင္း နားေထာင္ျဖစ္ၿပီး ညဥ္းျဖစ္တဲ့သီခ်င္းေလးေပါ့... အစမွာ “Baby I love you and i'll never let you go... But if I have to boy I think that you should know... All the love we make can never be erase ... And i promise you that you will never be replaced... Baby I love you and I'll never let you go...But if I have to boy I think that you should know... All the love we make can never be erase... And i promise you that you will never be replace...”

၉. Mouse Love Rice : "I love you, loving you, as the mouse love the rice... Even every day has storm, I will always by your side... I miss you, missing you... I don't care how hard it is... I just want you be happy... Everything, I do it for you" သီခ်င္းက ေအးေအးေလးနဲ႕ နားေထာင္လို႕ ေကာင္းလို႕ သံစဥ္ေရာ စာသားေတြေရာ ၾကိဳက္လို႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့ ေနာက္ဆံုးသီခ်င္းအေနနဲ႕ ေရြးလိုက္ပါတယ္...

ညဥ္းျဖစ္တဲ့သီခ်င္းေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္၊ ေရးရင္ ပီးေတာ့မွာကို မဟုတ္ဘူး ဘာလုိ႕ဆို အခ်ိန္တိုင္း ညဥ္းေနတာကိုး... :) မီးေလးနဲ႕ ညဥ္းျဖစ္တဲ့သီခ်င္းေတြ ထပ္တူက်ၿပီး သီခ်င္းေတြ မရွိဘူးဆုိရင္ သီခ်င္းေခါင္းစဥ္ေတြေပၚမွာ ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး Download လုပ္သြားႏုိင္ပါတယ္... အစ္ကိုေတာ္ေရ ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္...

ထံုးစံအရ ဒီပို႕စ္ေလးကို ဖတ္တဲ့သူအားလံုး( နာမည္တပ္ရင္ က်န္ေနမွာစိုးလို႔... ဟီ ဟိ)အား ျပန္Tagလိုက္ ပါ၏..... :))))

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ..

တစ္ႏွစ္အရြယ္ ကေလးကိုယ္၀န္ေဆာင္

မေန႕က ရုပ္ျမင္သံၾကားထဲမွာ တရုတ္ႏိုင္ငံက တစ္ႏွစ္အရြယ္ မိန္းခေလးဟာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတယ္ဆိုတာ ၾကည့္လိုက္ရတယ္။ ဒါနဲ႕ဘဲ အင္တာနက္ေပၚမွာ တက္ျပီး ရွာေဖြၾကည့္ေတာ့ ေတြ႕လို႕ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။ Mengru Kang ဆိုတဲ့ တစ္နွစ္အရြယ္ ေကာင္မေလးက အၿမႊာပူး ေယာက္်ားေလးႏွစ္ေယာက္ကို ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားတယ္လို႕ သိရပါတယ္။ တစ္ႏွစ္သမီးေလးက ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံက ေဆးဖက္ဆိုင္ရာ ေလာက မွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္အ့ံၾသတုန္လုပ္သြားၾကပါတယ္။

Mengru Kang ရဲ႕ဗိုက္ဟာ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ တျဖည္းျဖည္းၾကီးလာေတာ့ ေဆးရံုေခၚသြားၿပီး ဓါတ္မွန္ရိုက္ၾကည့္တဲ့အခါမွာေတာ့ ဆရာဝန္က ထူးဆန္းစြာနဲ႕ သူမကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ လြယ္ထားရဲ႕ကိုယ္ဝန္ကလည္း ေယာက္်ားေလး အၿမႊာပူး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဆရာဝန္ကေတာ့ သူမကို ကုိယ္ဝန္ေဆာင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးေအာင္လာတဲ့ သူ႕မိဘႏွစ္ပါးရဲ႕ သေႏၶသားဟာ သူမရဲ႕ဝမ္းထဲဝင္ျပီး ၾကီးလာတာျဖစ္တယ္လို႕ ဆရာဝန္က ေျပာပါတယ္။ ဒါဟာ အလြန္႕အလြန္ျဖစ္ခဲတဲ့ျဖစ္ရပ္ပါ လူအေယာက္ ၅သိန္းမွာ တစ္ေယာက္ေတာင္ ျဖစ္ခဲတဲ့ျဖစ္ရပ္ျဖစ္တယ္။ ေမြးဖြားမဲ့ အခ်ိန္ၾကရင္ေတာ့ နာက်င္စြာနဲ႕ ခြဲေမြးရပါလိမ့္မယ္လို႕ ဆက္လက္ေျပာၾကားသြားပါတယ္။ 

 

ဒါထက္ပိုျပီး သူမဝမ္းဗိုက္ဟာ ပိုျပီးၾကီးလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဝမ္းဗိုက္ထဲက သေႏၶသားက ဆက္လက္ၾကီးထြားေနလို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဝန္ေတြကေတာ့ သူမဟာ ေအာင္ျမင္စြာ ေမြးဖြားႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ေနၾကသလို အခုဆိုရင္ သူမကလဲ ဝမ္းထဲက သူ႕မရဲ႕ အမႊာေမာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ခြဲေမြးဖို႕အတြက္ ေစာင့္ေနၾကတယ္လို႕သိရပါတယ္။

 

 

(ဒီသတင္းအား ဤေနရာမွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္...)

Infinity ဆံုမွတ္

ခုတေလာ ရာသီဥတုကလဲ ပူလို႕ထင္တယ္၊ ဘေလာ့ဂါေတြ  “ဂစ္... ဂစ္... ဂစ္”နဲ႕ တက္ကုန္ၾကၿပီ... ေျခမခ်ိဳးသူကခ်ိဳး၊ ႏွိပ္ေပးသူက ႏွိပ္ေပး၊ ယပ္ခတ္ေပးတဲ့သူက ခတ္နဲ႕ေပါ့... (ခြိ ခြိ) အဲ... ပုန္းေနလည္း ေျပးမလြက္ အတက္ေရာဂါက မီးေလးဆီေရာက္လာေလၿပီ... ေမးလ္စစ္ေတာ့ တပ္ထားပါတယ္ဗိ်ဳ႕ဆိုၿပီး ကိုဂစ္တာက ေမးလ္ပို႕ထားတယ္... ဒါနဲ႕ ဘာေတြတပ္ထားတာလဲ သြားၾကည့္ေတာ့ " 'infinity ဆံုမွတ္ "တဲ့ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္းမသိတာက တစ္ရက္၊ စိတ္တိုၿပီး နံရံကို လက္နဲ႕ထိုးတာ ညာဘက္လက္တစ္ခုလံုး ေရာင္ကိုင္းစုတ္ျပတ္သြားတာက တစ္ရက္၊ အေၾကြးတင္ေနတာနဲ႕ ေရးေတာ့မွပဲလို႕ ၾကံကာရွိေသး ေနာက္အစ္ကိုေတာ္ တစ္ေယာက္က ေရးဖို႕ျပင္ထား တပ္ထားတယ္ဆိုၿပီး လာေအာ္သြားေလရဲ႕... မျဖစ္ေတာ့ဘူး အေၾကြးေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ မ်ားလာလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး အရင္ဆံုးတပ္တဲ့ အစ္ကိုေတာ္အတြက္ တပ္ဂိမ္းေလး ျပန္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္...

အမွန္ေတာ့ အဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္းမသိတာေတာ့ အမွန္ပင္... မီးေလးေရးတာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ရင္ သည္းခံၿပီး ဖတ္ေပးၾကပါလို႕ ဦးစြာပထမ ေတာင္းပန္အပ္ပါ၏... infini ty ဆိုတာ "without ends or limits" အဆံုးမရွိတဲ့ ဆံုမွတ္၊ တမ်ိဳးုု အနႏ ၱေပါ့ေလ... အဲလို အဆံုးမရွိတဲ့ ဆံုမွတ္ဆိုရင္ မီးေလးကေတာ့ ဆုန္ေရနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္မိပါတယ္... မိဘေတြေပါ့ေလ မိဘေတြက ဘာနဲ႕ တူလဲဆိုေတာ့ ကမ္းစပ္နဲ႕တူပါတယ္... ဆံုမွတ္မွာ ဆံုၾကတယ္ဆိုတာ ခြဲခြာဖို႕ လမ္းစေလးတစ္ခုပါ... ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲခြာၾကေပမယ့္ မတူတာက မိဘနဲ႕ သားသမီး ခြဲခြာျခင္းပါ... ဆံုမွတ္တခုကေန အေ၀းကို ေျပးႏိုင္ဖို႕ရာ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို အေထာက္အပံ့ေပးၾကပါတယ္...
သူတို႕ ပ့ံပိုးေပးမႈက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုနဲ႕ ပ့ံပိုးျခင္းမဟုတ္ဘဲ ငါတို႕သားသမီးေတြ ေကာင္းစားဖုိ႔ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္တခုတည္းကိုပဲ ပံုေဖာ္အသက္သြင္းၾကပါတယ္... သားသမီးေတြက အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ပညာလည္းစံု၊ ၾကင္ယာလည္းစံုေတာ့ အိမ္ေထာင္ရက္သားၾကလို႕ မိဘဆိုတာကို အရင္ကေလာက္ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး... ဒါေပမယ့္ အၿပံဳးမပ်က္ ခ်စ္လ်က္သာ... ကမ္းစပ္မွာ ေရတက္ရင္ ပါလာတဲ့ ေရသတၱ၀ါေလးေတြ လုိပါပဲ... ေရက်သြားေတာ့ ကမ္းစပ္မွာ က်န္ေနရစ္ၾကတယ္... ကမ္းစပ္မွာ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးလို႕ေပါ့... ေရတက္လာေတာ့ ေရနဲ႕အတူ ျပန္ပါသြားၾကျပန္ပါေရာ... ကမ္းစပ္က သူတို႔အတြက္ တစ္ေထာက္နားခိုရာ ေနရာေလးတစ္ခုအျဖစ္ သူတို႕ကို အၿမဲေစာင့္ႀကိဳဆုိေနပါတယ္... ဘယ္အခ်ိန္လာၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ျပန္ တခ်က္ကေလးမွ ညီးညဴျခင္း အလ်င္းမရွိ (ဘယ္ရွိပါ့မလဲ သူက ကမ္းစပ္ကို စကားမွ မေျပာႏိုင္ဘဲ..)
မီးေလး ဆုန္ေရနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေရးထားဖူးတဲ့ ကာရံမညီတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္... အဲ့ဒီကဗ်ာေလး ေရးခ်ိန္က မီးေလးရဲ႕ အခ်စ္ရဆံုး တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္ကုိ မိန္းမယူေတာ့မယ္လို႔ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ... ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို “ သံသရာ ” လို႕ ေပးခဲ့ပါတယ္...

သံသရာ

“အူ၀ဲ…အူ၀ဲ”
လူ႕ေလာကထဲကို ေခတၱတျဖဳတ္ေရာက္ခ်ိန္
ေဖေဖ၊ ေမေမတို႕ရဲ႕ အိမ့္ဆည္းလည္းေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြားတို႕ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္…

တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၾကီးျပင္းလာခဲ့
ဥယ်ာဥ္မွဴးနဲ႕တူတဲ့ ေဖေဖ
ေရေလာင္းေပါင္းသင္း ျပဳစုရွာ
အိမ္မႈကိစၥေတြၾကား မၿငီးျငဴရွာ
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ေမေမပါ…

ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ သားသမီးအနာဂတ္
မိဘႏွစ္ျဖာရဲ႕ အိပ္မက္
လူတကာထက္ သာဖို႕အေရး
အလံုးစံုကို ေထာက္ပံ့ေပး…

ဤေလာက၀ယ္
ႀကီးမားေမတၱာတုမမီတာ မာတာပီတု မိဘပါ
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ပထမဆံုး
ေဖေဖ၊ ေမေမ အခ်စ္ရဆံုး…
ပညာစံုခါ အေတာင္ေပါက္လာ
ခ်စ္ရမဲ့သူ ေတြ႕ေသာအခါ
မိဘတားျမစ္သည္ကား အေလးအနက္မထား
ဆင္ကန္းေတာတိုး မ်က္ကန္းပါ…

မိဘစကား ျမဴမႈန္အလား
နားမေထာင္ခဲ့တဲ့ သားမိုက္ဟာ
မိဘတို႕ကို စြန္႕ခြာ ထြက္ေျပးကာ
ကိုယ့္အိုးကုိယ့္အိမ္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္…

ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ဇနီးသည္သာ ပထမ
မိဘတို႕သည္ ဒုတိယ
သားရလာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ
သားသည္သာ ပထမ…

ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့ အားလံုးကို နားလည္ခဲ့ပါၿပီ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ
ကေလးဘ၀မွာသာ ေဖေဖ၊ ေမေမက အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္ေပမဲ့
အိမ္ေထာင္က်လာတဲ့အခါ အလိုလို ေနရာေရြ႕ခံခဲ့ရတာ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမပါ
သားသမီးတို႕ရေသာအခါ ေဖေဖ၊ ေမေမက ေနာက္ဆံုးေနရာ…

ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာခင္၀ဋ္လည္ေတာ့မွာပါ
ေဖေဖ၊ ေမေမတို႕ ေရာက္ေနတဲ့ ေနာက္ဆံုးေနရာ
ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာခင္ ေရာက္ရေတာ့မွာပါ
အဲဒီ့ေနရာအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ္ဗ်ာ….

ဒီပုိ႕စ္ကို ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ဖတ္တဲ့သူအားလံုးကို ျပန္တပ္ပါ၏... နာမည္ေရးတပ္ရင္ ေရးၿပီးတဲ့သူေတြလည္း ရွိတာမို႕ မထပ္ရေလေအာင္ ဖတ္တဲ့သူမွန္သမွ် (မေရးရေသးလွ်င္) တပ္ပါ၏... :P


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ....

Shrikittaya 2.0 ခရီးသြားခဲ့သည္... အပိုင္း(၂)

ဘုရားမုခ္၀ထဲသို႕ ၀င္ခဲ့ရင္ပဲ လမ္းတစ္ဘက္တစ္ျခမ္းစီမွာ ပန္းပင္ေတြတန္းစီၿပီး စိုက္ထားပါတယ္... ပန္းေတြလည္း ေ၀ေ၀ဆာဆာ ပြင့္လို႕ေပါ့... ေရႊဘံုသာမုနိဘုရားကို လက္ယာရစ္ ဖူးေမွ်ာ္ၾကည္ညိဳရင္း ကင္မရာေလးနဲ႕ မွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပံုေတြကလည္း ေနရာတိုင္းမွာ ၀င္းခနဲ လက္ခနဲ၊ ေနာက္က ဘုရားတာ၀န္ခံကလည္း ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ (ကင္မရာခြန္ မေပးဘဲ ရိုက္လို႕ လာေတာင္းတာပါ)... ေနာက္ေတာ့ ကိုစိုးႀကီး(စိုးေဇယ်)က သူေဆာင္လာၿပီးၿပီ သူတို႕နဲ႕ အတူတူလိုက္ခဲ့လို႕ ေျပာပါတယ္... အဲ...စာေရးသူလည္း ကင္မရာနဲ႕ ဟုိေလွ်ာက္ရိုက္ ဒီေလွ်ာက္ရိုက္နဲ႕ အခြန္ေျပစာ ကိုင္ထားတဲ့ ကိုသားၿဖိဳးကုိ ျပန္လိုက္ရွာေနရတာက အေမာ... :P သူ႕မွာလဲ ၾကည့္ဦးေလ ကိုစုိးႀကီးကို ဆရာ...ဆရာ ေခၚၿပီး ကုိစိုးႀကီး ကင္မရာအိတ္လြယ္ၿပီး တပည့္ခံမလို႕ဆို တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနေလရဲ႕...

ဘုရားကို လက္ယာရစ္ပတ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ပန္းခင္းမွာ ဓာတ္ပံုဆရာေတြ ရံုးစုရံုးစုနဲ႕ ပန္းခင္းကိုလည္း အၿပိဳင္အဆုိင္ ရိုက္ေနၾကတယ္... စာေရးသူလည္း ဘာမ်ားလဲလို႕ သြားၾကည့္တာေပါ့... အနားေရာက္မွ ေသခ်ာသိေတာ့တယ္... ပန္းခင္းမွာ ပ်ားေလးေတြ နားေနၾကတာပါ... ပ်ားေတြက လူယဥ္ေနသည္ ထင္၏ လံုး၀မတုတ္ တုတ္လွ်င္လဲ ဘေလာ့ဂါေတြ တစ္ေယာက္မွ လြတ္မည္မဟုတ္... အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပန္းေပၚမွာ ပ်ားနားေနသည့္ပံုကို ဓာတ္ပံုဆရာ ကိုစိုးႀကီးက သင္ေပးသျဖင့္ အားလံုး လက္တည့္ဆန္း ေနၾကသည္မွာ စာေရးသူအပါအ၀င္ျဖစ္၏... ပန္းရိုက္ပံု ရိုက္နည္းပါ သင္ျပသျဖင့္ စာေရးသူ ခုဆို ပန္းျမင္တိုင္း ရိုက္ခ်င္သည့္ေရာဂါ တက္ေန၏...

ပန္းေပၚပ်ားနားစဥ္

ပန္းတစ္ပြင့္ ဖန္ဆင္းျခင္း .. ခြိ ခြိ

ဒါက ပန္းေပၚမွာ ပ်ားနားေနတာ ( ကိုစုိးႀကီး ရိုက္ခ်က္ေလာက္ေတာ့ မေကာင္းပါ..) သူတို႕ကို ဓာတ္ပံုေတြ တျဖတ္ျဖတ္ရိုက္ေနတာ မၿငီးမျငဴ ေမာ္ဒယ္လုုပ္ေပးတဲ့ ပ်ားေလးေတြေရ ေက်းဇူးပါ... :D (လိပ္ျပာနားတဲ့ပံု ရိုက္ဖို႕ လိပ္ျပာ ဟိုပန္းနားႏိုး ဒီပန္းနားႏိုးနဲ႔ သူ႕ေနာက္ေျပးလိုက္ လိုက္ရတာ... ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အင္တာနက္မွာ နာမည္ႀကီးမွာ စိုးလို႕ထင္ရဲ႕ အေ၀းကို ပ်ံသြားေလ၏...


ဘုရားမုခ္၀က ျပန္ထြက္လာေတာ့ ကမ္းနားမွာ အျဖဴေရာင္ေတြ ဧရာ၀တီျမစ္ႀကီး ေနာက္ခံထားၿပီး ဓာတ္ပံုရိုက္သူကရိုက္၊ ခံုတန္းလ်ားမွာ ထိုင္ေနတဲ့သူကထိုင္၊ အေအးဆိုင္မွာ အေအးေသာက္သူက ေသာက္နဲ႕ ဟိုနားတစ္စု ဒီနားတစ္စု  စုတ္ခ်က္မဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ လွခ်င္တိုင္း လွေန၏... ကိုေဖာ္သူထိုး(ခ) ကိုဖိုးသူေတာ္က စာေရးသူနဲ႕ မယမင္းတို႕ႏွစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာတာကို ေသာက္လက္စ ၾကံရည္ခြက္ႀကီး ေျမာက္ၿပီး ေသာက္ဦးလို႕တိုက္ေတာ့ ၾကံရည္က ခြက္တစ္၀က္ေရာက္ေနၿပီ ... မယမင္းနဲ႕ စာေရးသူ က်န္တဲ့ တစ္၀က္ကို တေယာက္တစ္၀က္ သမလိုက္တာ ကုန္သြားပါေရာ... သနားစရာ ကိုေဖာ္သူထိုးတစ္ေယာက္ ပုိက္ကေလးကိုင္ၿပီး သူမ်ားခြက္ေတြ ေတာင္းေသာက္ရန္ တိုင္းခန္းလွည့္လည္ ပါေတာ့သည္... (ရွဴး...တိုးတိုး ၾကားရင္ မီးေလးေျပာတယ္ မေျပာနဲ႕ :P)

အေအးဆိုင္မွာ အေအးေသာက္ၾကရင္း အျပန္ခရီးအတြက္ ေခ်ာင္းသာ၀င္မည္ဟု အသံသဲ့သဲ့ၾကား လိုက္ပါသည္... (မေသခ်ာေသးပါ) ထို႕ေနာက္ ခရီးစဥ္၏လိုရင္းျဖစ္ေသာ သေရေခတၱရာသို႕ ကားႀကီးျဖင့္ ဘီးစၾကၤာလွည့္ပါေတာ့သည္... :P သေရေခတၱရာသြားရင္း လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ကိုညီလင္းဆက္က သေရေခတၱရာရဲ႕ ေနာက္ခံသမိုင္းေၾကာင္း အက်ဥ္းကို ေျပာျပပါတယ္... ခဏေလာက္ သြားလိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ သေရေခတၱရာျပတိုက္ကို ေရာက္ပါတယ္... ျပတိုက္တို႕ ထံုးစံအတိုင္း ဓာတ္ပံုမရိုက္ရဆိုေပမဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ခိုးရိုက္ၾကတဲ့သူလည္း ရွိပါေသးတယ္... (မပင့္လို႕ မေျပာဘူးေနာ္...:D)
ျပတိုက္မွာ ေရွးေဟာင္း ဆင္းတုေတာ္၊ ပုတီး၊ ေရအိုး၊ ေၾကးျပား။ အုတ္ခြက္ဘုရား အစရွိတဲ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေျမာက္မ်ားစြာကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္... ထိုပစၥည္းမ်ားကို ကိုညီလင္းဆက္မွ သူသိသေလာက္အား မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္နဲ႕ ကင္မရာႀကီးလြယ္လို႕ ရွင္းျပေပးခဲ့တာကို ေက်းဇူးတင္ေနမိပါတယ္... ေနာက္ ေရွးေခတ္က မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ား မ၀င္ႏိုင္ေအာင္ အိမ္တံခါးမႀကီးေရွ႕မွာ ရတနာသုတ္အား ေရးထားပူေဇာ္ခဲ့ၾကတယ္လို႕လည္း သိရပါတယ္.... ထိုတံခါးအပိုင္းအစေလးလည္း ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ ေရွးေခတ္က လူေတြကိုင္ခဲ့တဲ့ သံေခ်ာင္းျပထားတဲ့ ေနရာကို ဟုိေလွ်ာက္ၾကည့္ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္နဲ႕ ေရာက္သြားပါတယ္... အရင္က စာေရးသူတို႔ကို ေရွးေခတ္လူေတြ အရပ္က ထန္းပင္ေလာက္ ရွိတယ္ေျပာတုန္းက ဒါေတြက အာပလာေတြပါလို႕ ထင္ခဲ့တာ သူတို႕ကိုင္ခဲ့တဲ့ သံေခ်ာင္းရဲ႕ ထုက လက္ရွိ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေယာက်္ား ၁၀ေယာက္ေလာက္ ၀ိုင္းမရမယ္...

ျပတိုက္ကို ပတ္ၾကည့္ေနတုန္း ကိုႀကီးေက်ာ္က ေရွ႕တြင္ ေျမြေပါသျဖင့္ ေပါက္ေတာအား ဒီျပတိုက္မွာတင္ အၿပီးလုပ္ရန္ လိုက္ေျပာပါတယ္... အိမ္သာေရွ႕တြင္ ထိုင္ေစာင့္ေနသူကေတာ့့ ကိုစိတ္ထြက္ေပါက္(ခ) ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္... တစ္ျခားေတာ့ မဟုတ္ အိမ္သာ၀င္တဲ့သူတိုင္း ဦးသံုးႀကိမ္ ကန္ေတာ့ရမည္ ဆိုၿပီး ကန္ေတာ့ခံရန္ အိမ္သာေရွ႔တြင္ ေစာင့္ေနေလ၏... :P တခ်ိဳ႕က တကယ္ထင္၍ လုိက္ေမးေနပါ ေသးသည္၊ အဲေလာက္ကို မ်က္ႏွာေျပာင္တာ... :)
ျပတိုက္ေရွ႕က အပင္ေတြမွာ ရန္ကုန္မွာ မျမင္ဘူးေသးတဲ့ ပင့္ကူ (ေျခေထာက္က အ၀ါတစ္၀က္၊ အမည္းတစ္၀က္)ေတြ အိမ္ဖြဲ႕ေနတာကို ဓာတ္ပံု၀ိုင္းရိုက္ၾကပါတယ္... စာေရးသူက အဲ့ပံု မရိုက္ေတာ့ဘဲ အရြက္ေပၚ နားေနတဲ့ပံုကို ရိုက္လိုက္ပါတယ္...

အရုိက္ေကာင္းလုိ႔ အက်ၤ ီမွာ ပင့္ကူတစ္ေကာင္ ကပ္ပါလားေသး၏...
အဖြဲ႕လိုက္ဓာတ္ပံုကို ျပတိုက္ေရွ႕မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စေနာက္ၾကရင္း ရိုက္ၿပီး သကာလ ထိုျပတိုက္က ဂိုက္လုပ္ဖို႕ ကေလးတစ္ေယာက္အား ထည့္ေပးလိုုက္ပါတယ္...
ပထမဆံုး ေဘာေဘာႀကီး ဘုရားအား ၀င္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ဓာတ္ပံုေတြရိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္... ေယာက်္ားေလးေတြက ဘုရားေပၚမွာ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ ေအာက္ကေန တက္ခ်င္လို႕ သြားရည္ အေဟာင္းသားနဲ႕ ေမာ္ၾကည့္ေနၾကရပါတယ္..


ဆက္ရန္

Shrikittaya 2.0 ခရီးသြားခဲ့သည္... အပိုင္း(၁)

စာေရးသူအတြက္ ဒီေန႕ေလာက္ ကတိုက္ကရိုက္ႏိုင္တာမရွိ၊ အားလံုး ေလာေလာ, ေလာေလာခ်ည္းပဲ ... ယေန႕ည ၁၀နာရီ "BlogDay Excursion Trip" ျပည္ၿမိဳ႕သို႕ ခ်စ္ေသာအမိေျမ ရန္ကုန္မွ ထြက္ခြာဖို႕ ၉း၃၀မွာ ေျမနီကုန္းရွိ ေရႊလက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ လူူစုၾကမည္... စာေရးသူတေယာက္ ၇နာရီထိ ေက်ာင္းက မျပန္ရေသး... မိနစ္ကံ တေျဖးေျဖးေရြ႕လ်ားလာေလ စိတ္ေတြက ပိုမၿငိမ္ ေတာ့ေလ ေရွ႕က ဆရာသင္တာလဲ ေခါင္းထဲ concept မမိေတာ့... ျမန္ျမန္ၿပီးပါေစသာ စိတ္ထဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆုေတာင္းေနတာ အႀကိမ္ေပါင္း မေရတြက္ႏိုင္ပါ... ၇နာရီခြဲဖို႕ ၅မိနစ္အလိုမွာ ဆရာက သင္ခန္းစာ လက္စသတ္ၿပီး Roll Call ေခၚတယ္... စာေရးသူ နာမည္ေခၚၿပီးတာနဲ႕ စာသင္ခန္းအျပင္ကို အျမန္ထြက္လာလိုက္တယ္... အခန္းျပင္ေရာက္ေတာ့ ၇နာရီခြဲၿပီး ၅မိနစ္ျဖစ္ေနၿပီ... ပထမဆံုး အခန္းျပင္ေရာက္တာနဲ႕ ႏွိပ္မိတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္က စာေရးသူရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္သူဆီကုိေပါ့... (အေကာင္းေတာ့ မဟုတ္ ခိုင္းစားဖို႕ :D) အတန္းၿပီးၿပီ ေရာက္ၿပီလားဆိုေတာ့ ရယ္ဒီပဲ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေနၿပီတဲ့... ေက်ာင္းေပၚက ကမန္းကတန္းေျပးဆင္း ေလွကားထစ္ေတြေတာင္ ေက်ာ္ဆင္းလို႕ ေခ်ာ္က်မလို ျဖစ္ေသး....

ကားေပၚတက္လိုက္ၿပီး သိမ္ျဖဴက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ကို အိမ္၀င္ပုိ႔ၿပီး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္... အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္က ၈နာရီေက်ာ္ေနၿပီ... ေက်ာပိုးအိတ္ထဲ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ဟိုေကာက္ထည့္၊ ဒီေကာက္ထည့္လုပ္ၿပီး ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ ေမေမက လွမ္းသတိေပးတယ္ “ဖုန္းပါပီလား”တဲ့... ေက်ာပိုးအိတ္ျပန္စမ္းၾကည့္ေတာ့မေတြ႕တာနဲ႕ တအိမ္လံုး ျပန္ေရာက္ထဲက သြားတဲ့ေနရာမွန္သမွ် ေျမလွန္ရွာ... ဘယ္လုိပဲရွာရွာ မေတြ႔... ကားထဲမွာက်န္သလား မသိဘူးဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္ေသာသူက ကားထဲသြားျပန္၀င္ရွာတယ္... မီးေလးအစ္ကုိက ဖုန္းနံပါတ္ လွမ္းေခၚတယ္... တစ္ေယာက္ေယာက္ ဖုန္းကိုင္လိုက္တယ္... အသံတခ်ိဳ႕လည္း ၾကားေနရတယ္... “ငါခိုးတာမဟုတ္ဘူး”တဲ့ ၿပီးေတာ့ ဖုန္းခ်သြားေရာ၊ ေနာက္တစ္ခါဖုန္းကို ျပန္ေခၚတယ္... ၾကားေနရပါပီ သူ႕အသံ ဘယ္နားက ၾကားေနရမွန္းမသိ အသံက တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာၿပီ... မ်က္ရည္လြယ္တဲ့ စာေရးသူ ဘယ္အခ်ိန္က ထြက္ခ်င္မွန္းမသိတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ အလိုလို ထြက္ခ်င္ေနပီ... ေနာက္ေတာ့ အေမွာင္တည္းကေန ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ထြက္လာၿပီးေပးတယ္... ကားေဘးမွာက်ေနလို႕တဲ့ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ကမန္းကတန္း ကားေပၚတက္ၿပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္... တစ္ေယာက္ေသာသူရဲ႕ နားမီးပူတိုက္ခံရင္းေပါ့ စိုးရိမ္စိတ္ မ်ားတတ္တဲ့ စာေရးသူအက်င့္ကိုလည္း သိေနတာကိုး...

ေနာက္လမ္းသြားရင္းစားဖို႕ဆိုၿပီး ရန္ကင္းက CityMart ကို၀င္ၿပီး ေဆးမွအစ မုန္႕အဆံုး လိုအပ္တာမွန္သမွ် လိုေလးေသးမရွိေအာင္လိုက္၀ယ္တဲ့ သူ႕ေနာက္ တေကာက္ေကာက္လိုက္ရင္း (လုိက္သာ လိုက္ေနတယ္ ေနာက္က်မွာစိုး၍ နာရီက တၾကည့္ၾကည့္) သူေျပာသမွ် ရမ္းသာ အင္းလိုက္ေန၏... ၾကားထဲမွာ remind လုပ္ေပးတဲ့ ေဇာင္းဖုန္းရေတာ့ ပိုေလာၿပီ... ဒါနဲ႕ ေစ်း၀ယ္တာ လက္စသတ္ Bill ရွင္းၿပီး ေျမနီကုန္းကို ထြက္လာခဲ့တယ္... မီးပြိဳင့္ေတြကလည္း အလ်င္လိုလို႕လားမသိ စိတ္မရွည္စြာ... ရင္ေတြလည္း ခုန္ေနတယ္... ကိုယ္မသိတဲ့သူေတြနဲ႕ ခရီးအတူထြက္ရမွာမို႕လို႕ေပါ့၊ မသိဘူးဆိုတာက မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ သိၾကပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အျပင္မွာ အေသအခ်ာေတြ႕ၿပီး စကားေျပာဖူးတဲ့သူေတြက စာေရးသူအတြက္ လက္ခ်ိဳးရီေတာင္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း မျပည့္ပါဘူး... တျခားခရီးေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား သြားဖူးခဲ့ေပမဲ့ ဒီလို အြန္မွာ ရင္းႏွီးၿပီး အျပင္မွာ မရင္းႏွီးတဲ့သူေတြနဲ႕ သြားတာ ပထမဆံုး မို႕ပါ....

ေဟာ ေတြ႕ပါပီ... ေရႊလက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေရွ႕မွာ စီးရမယ့္ကားႀကီးနဲ႕ Position အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ဘေလာ့ဂါမ်ား၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘီယာဆိုင္မွာ ဆီ၀င္ျဖည့္ေနေလရဲ႕... ခဏေနေတာ့ သူ႕ေကာင္မေလးက မလိုက္ခိုင္းတာလဲပါတယ္၊ ဒီခရီးက မသြားလဲျဖစ္တယ္ အေပ်ာ္ခရီးပဲဟာ ဆိုၿပီး အေျပာႀကီးတဲ့ စိတ္ထြက္ေပါက္(ခ)ရက္ရာဇာ(ခ)ကိုေအာင္မ်ိဳးဟန္ႀကီးက MBS၀တ္စံုနဲ႕ ၀င္လာပါတယ္... မလိုက္လို႕ မရဘူးဆိုလို႕ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လိုက္ရတာေပါ့ဟာတဲ့ ... အစကတည္းကလည္း လိုက္ခ်င္ခ်င္္ေလ အင္တင္တင္နဲ႕ ပဲမ်ားေနတာ... ဟာ ဟ

ေနာက္ကားေပၚ တက္လို႕ရၿပီေျပာလို႕ ကားေပၚကို တက္ခဲ့ပါတယ္... ကားေပၚမွာ ေနရာ အေတာ္ မ်ားမ်ားက ျပည့္ေနၿပီ... ထိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြေရာ၊ လူအစား အိတ္ကေလးေတြက ငုတ္တုတ္ေလး ေတြေရာ၊ ေနာက္ေနရာမရွိေတာ့တာနဲ႕ ေနာက္ဆံုးခံုမွာပဲ ၀င္ထုိင္လိုက္တယ္... စာေရးသူရဲ႕ အစ္ကိုလည္းျဖစ္တဲ့ ကိုအရုပ္ကို မေတြ႕ေသးပါဘူး... ေမးၾကည့္ေတာ့ သူတို႕လည္း မေတြ႕မိဘူး ေျပာပါတယ္... ကားထြက္ခါနီး လူစံုၿပီလားေမးေတာ့ ကိုအရုပ္က်န္ေသးေၾကာင္္္း ၀ိုင္းေအာ္ၾက ပါတယ္... ေဟာ... အေျပးအလြားတက္လာပါၿပီ ကိုအရုပ္နဲ႕ ကိုအခ်စ္မဲ့ဂီတာ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မူးေနတဲ့ၾကားက အဆင္ေျပရဲ႕လားလို႕ ေမးေဖာ္ရတဲ့ ကိုအရုပ္ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္...

ကားႀကီးက စာေရးသူအပါအ၀င္ ထိုင္ခံုမရလို႕ မတ္တတ္ရပ္သူက ရပ္နဲ႕ လူ ၄၁ေယာက္ကို အမိေျမ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးမွ ျပည္ၿမိဳ႕ဆီသို႕ ေခၚေဆာင္သြားပါေတာ့တယ္... ကားေပၚမွာလည္း စရင္းေနာက္ရင္း ရယ္ေမာသံေတြနဲ႕ စည္ကားလို႕ ေနပါတယ္... ကားႀကီးေခၚေဆာင္သြားလို႕ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕က စကားမ်ားသံ တစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစၾကားေနရပါတယ္... ရယ္သံေတြ အားလံုးတိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္... ကားႀကီးလည္း လမ္းေဘးမွာ ထိုးရပါသြားပါတယ္... ေနာက္ေဖးက သူေတြကလည္း အိမ္ေရွ႕ကို သြားၿပီး စကားမ်ားၾကပါတယ္... အဲ ကားသမားနဲ႔ ေနာက္လိုက္ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ အားလံုးသံုးေယာက္ စာေရးသူတို႕ဘက္က ၄၁ေယာက္ ရန္ျဖစ္ ရင္ေတာ့ ပြဲႀကီးပြဲေကာင္းပဲ... ခြိ ခြိ

ေနာက္ခပ္သဲ့သဲ့ၾကားလိုက္တာက Blogger ေတြကို ဘာေအာက္ေမ့ေနလဲတဲ့... :) ဘေလာ့ဂ္ဂါဆိုတာ ဘာမွန္းေတာင္ သိခ်င္မွသိမယ္၊ မသိခ်င္လည္း မသိဘူး... ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဘေလာ့ဂ္ဆိုတာေတာင္ ဘာမွန္းမသိၾကဘူး... ဒါေပမဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကို ဘာေအာက္ေမ့ေနလဲလို႕ ေျပာလိုက္တာက ကုိယ့္လုပ္တဲ့အလုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ထိ တန္ဖိုးထား ျမတ္ႏိုးတယ္ဆိုတာ ေပၚလြင္ေစပါတယ္... ေနာက္ေတာ့ ေျပလည္တယ္လို႕ပဲ ဆိုရမည္ေပါ့ ကားႀကီးက ဆက္ထြက္လာပါေတာ့တယ္... ဒါေပမဲ့ ကားကို ေဆာင့္ေအာင့္ၿပီး ေမာင္းေနတာ ဘုရားစာရြတ္ေနရတယ္... ကားေပၚမွာ ကိုမ်က္လံုးရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးလည္းပါပါတယ္... ထူးျခားတာက အပိုဆုေလးနဲ႕ပါ ေနာက္လမွာ ေမြးမည္လို႕ သိရပါတယ္ ... ကိုမ်က္လံုးမိန္းမက ေနာက္လ ေမြးေတာ့မွာ ကားကို ဒီလိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေမာင္းရပါ့မလား သြားခ်မယ္တကဲကဲ လုပ္ေနတဲ့ ကိုအရုပ္ကိုလည္း ကိုဂ်န္၀သူနဲ႕ အျခားဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကလည္း ထိန္းလို႕ေပါ့...

ခဏေနေတာ့ ဘီယာဆိုင္ တဆိုင္ေရွ႕ကို ကားႀကီးက ထိုးရပ္လိုက္ပါတယ္... အဲမွာ ဘီယာေသာက္ သူကေသာက္၊ မေသာက္သူက အဆိုေက်ာ္ေလးေတြရဲ႕ ဂီတကို ခံစားရင္း ခဏအၾကာမွာ ကားေပၚကို ျပန္တက္ၾကပါတယ္... မွတ္မွတ္ရရ နန္းညီက ဇြန္းတစ္ေခ်ာင္း ဘတ္လာခဲ့ပါတယ္... (ခြိ ခြိ) ေနာက္ေတာ့ ကားႀကီးက ဘီယာဆုိင္မွ ဆက္လက္ထြက္ခြာခဲ့ပါတယ္... မအိပ္ေၾကး အိပ္တဲ့သူကို ေႏွာက္ယွက္မယ္ဆိုၿပီး စေနာက္ေနၾကတာ ကိုသားၿဖိဳးတို႕အဖြဲ႕ပါပဲ...

သမိုင္းဆရာ ကိုဂ်န္၀သူကလည္း သမိုင္းကို ေျပာင္းျပန္လွန္ေနပါတယ္... သူ႕လက္ထဲမွာတင္ သမိုင္းက ပ်က္ေရာ... အိပ္တဲ့သူေတြ ပံုကို ခိုးရိုက္ၾကတာလဲ အေမာ... ကိုႀကီးေက်ာ္ သီခ်င္းနဲ႕ ကေနၾကတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါအစ္ကိုေတြကလည္း မေမာႏိုင္ မပန္းႏိုင္.... စာေရးသူ Typeက ခရီးသြားရင္း ေအးေအးေဆးေဆး သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း ပတ္၀န္းက်င္နဲ႕အတူ နစ္ေမ်ာေနတတ္တဲ့ အက်င့္ေလးကလဲရွိတယ္... အြန္မွာသာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မ်ားေပမဲ့ အျပင္မွာ သူငယ္ခ်င္း သိပ္ထားေလ့ မရွိဘူး... ထားၿပီးရင္လည္း အရမ္းခင္တတ္ၿပီး သူတို႕နဲ႕ ပတ္သက္သမွ်ကို ခံစားတတ္တဲ့ 'ဇ'ေလးကလည္း ရွိ၊ လူမ်ားရင္ စကားေတြရႈပ္လို႕ မထားတာလဲ ပါတာေပါ့ေလ... MP3နဲ႕ ၿငိမ့္ေနတုန္း ကိုအရုပ္က အဲ့အက်င့္ေတြ အားလံုးဖယ္ၿပီး စိတ္လြတ္လက္လြတ္ေပ်ာ္ဖို႔ ေျပာပါတယ္... အဲလိုမဟုတ္ရင္ မေခၚေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ျခိမ္းေျခာက္လဲ ခံရေသး :P ... စာေရးသူလည္း သူတို႕အေပ်ာ္ေတြကူးစက္ရင္း ပြဲၾကည့္ပရိသတ္ကေန ဇာတ္ထဲပါသြား ပါေလေရာ...

အခ်ိန္ေလး ရလာတာနဲ႕အမွ် အိပ္ခ်င္ေနၾကပါၿပီ... အိမ္ေရွ႕ျခမ္းကေတာ့ ဇက္က်ိဳးေနၾကေပမဲ့ ေနာက္ေဖးျခမ္းကေတာ့ ေသာင္းက်န္းေကာင္းေနတုန္းပါပဲ... လက္ပံတန္းေရာက္ေတာ့ ေခတၱနား ပါတယ္... ေအာက္ဆင္းၿပီး စားၾကေသာက္ၾကေပါ့... လက္ပံတန္းက ျပန္ထြက္လာ ၿပီးေတာ့ အကုန္ဇက္က်ိဳးကုန္ၾကပါၿပီ... စာေရးသူလည္း စကားသံေတြ ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္နဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္... ဘယ္ေလာက္ထိ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္မသိ ျပည္ၿမိဳ႕၀င္ခါနီးမွ ႏိုးပါတယ္.. :P

ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ႕ တန္ခိုးႀကီးဘုရား ေရႊဆံေတာ္ေျခရင္းမွာ ကားရပ္ၿပီးသကာလ မနက္ခင္းအလုပ္ မ်က္ႏွာသစ္ျခင္း အမႈကို ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္... ထို႕ေနာက္ ပန္းေတြ၀ယ္၊ အားလံုးစုၿပီးမွ ဘုရားရင္ျပင္ေတာ္ေပၚသုိ႕ တက္လာခဲ့ၾကပါတယ္... ဘုရားဖူးရင္း လွည့္ပတ္ၿပီး လွ်ပ္စီးလက္သလို ကင္မရာေတြကလည္း တဖ်က္ဖ်က္ေပါ့... ထိုပံုေတြေတာ့ ေဖ့ဘြတ္ခ္တြင္ ပြဲစည္ဦးမည္ဟု စိတ္ထဲထင္မိပါသည္... ဘုရားေပၚမွာ ဆႏၵျပလာတာက တျခားမဟုတ္ပါဘူး... ဟိုလူ႕ၾကည့္လဲ ဗိုက္ဆာလို႕ ဒီလူ႕ၾကည့္လဲ ဗိုက္ဆာလို႕နဲ႕ ၀မ္းဗိုက္က ဆႏၵျပလာပါတယ္... ေရႊဆံေတာ္ဘုရားမွာ ၀ါတြင္းဆို ဓမၼာစၾကာ နံနက္ ၅နာရီဆို ေန႕စဥ္ရြတ္ေလ့ရွိၿပီး ၆နာရီခြဲမွ ၿပီးေၾကာင္းသိရပါတယ္...

နံနက္ ၇နာရီေလာက္မွာ စာေရးသူတို႕အဖြဲ႕ကို နံနက္စာစားဖို႕ စီစဥ္ထားေၾကာင္းသိရပါတယ္... ဒါေတာင္ ဗိုက္ဆာလား မဆာလား သူမ်ားသနားေအာင္ ေဂါပကရံုးေရွ႕ ရံုးစုရံုးစုလုပ္ေနလို႕ ရရင္ လာေခၚမယ္ေတာင္ေျပာယူရေသး... :) စားလို႕ရၿပီလည္းဆိုေရာ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စားခ်င္တယ္မသိ ကိုစုိးမိုးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနရာကေတာင္ ထေျပးသြားတယ္... ဟီ ဟိ (ေဖာက္သည္ ခ်ေနတာ) စားလို႕ရၿပီဆိုေတာ့ ထမင္းစားေဆာင္ကို ခ်ီတက္ၾကပါတယ္... ဘုရားေဂါပက လူႀကီးက ဘုရားသမိုင္းေၾကာင္းနဲ႕ ပတ္သက္တာေတြကို အက်ဥ္းေျပာျပပါတယ္... စာေရးသူတို႕ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ဘုရားဖူးခဲ့ၾကတာ ဘုရားလူႀကီးေျပာေတာ့မွာ ေအာ္ ဒီလုိပါလားဆုိၿပီး လက္ဘက္ရည္နဲ႕ ဆမူဆာတစုစီ စားၿပီး ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဘုရားကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ဖူးၾကပါတယ္... တည့္ခင္းဧည့္ခံေကၽြးေမြးတဲ့ အလွဴရွင္မ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...

ဘုရားေအာက္ ျပန္ဆင္းလာေတာ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းအခ်ိဳ႕၀ယ္၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ စားေသာက္ၾကေပါ့... ၿပီးေတာ့ ဘုရားႀကီးကေန ထြက္လာၿပီး ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျဖတ္ကာ ေရႊဘံုသာမုနိဘုရားကို ေရာက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္...

ဆက္ရန္....

Shrikittaya 2.0

ၾသဂုတ္လ ၂၉ရက္ေန႕မွာ ျမန္မာဘေလာ့ဂါမ်ား Gathering ကို ကန္ေတာ္ႀကီး ဥယ်ာဥ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ က်င္းပခဲ့ပါသည္။



ထိုမွသကာလ Shrikittaya 2.0 အစီအစဥ္ျဖင့္ ျပည္ၿမိဳ႕သို႕ ထိုေန႕ည ၁၀နာရီတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ထြက္ခြာခဲ့ပါသည္။ ၾသဂုတ္လ ၃၀ရက္ေန႕ မိုးေသာက္မွာေတာ့ ျပည္ေရႊဆံေတာ္ဘုရားႀကီးသို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။

ဘုရားေပၚမွ အမွတ္တရ

ၾသဂုတ္လ ၃၁ရက္ေန႕ နံနက္ ၄နာရီတြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိ လာပါသည္။
ခရီးစဥ္အက်ဥ္းကိုေတာ့ အခ်ိန္ရေတာ့မွ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တင္ပါမည္။

ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားကေတာ့ ကိုဂစ္တာက ေမးထားတဲ့ quiz တစ္ခုပါ...

Blogger Name ....... Meilay
ေမး - MBS ရဲ႕ ဒီခရီးစဥ္အေပၚဘယ္လိုခံစားရလဲ?
ေျဖ - အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး ဗဟုသုတေတြလည္း ရပါတယ္။

ေမး - ဘာလို႔အဲ႔လိုခံစားရတာလဲ?
ေျဖ - သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြနဲ႕ ပထမဆံုး ခရီးသြားရၿပီး မေရာက္ဖူးတဲ့ေနရာေတြ ဗဟုသုေတြ ရလို႕ အရမ္းေပ်ာ္ပါတယ္...

ေမး - ခရီးစဥ္အေပၚ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ - မသိတဲ့သူေတြနဲ႕သိခဲ့၊ ရင္းႏွီးခဲ့ရၿပီး ေႏြးေထြးတဲ့ အသိုက္အၿမံဳတခုလို႕ ျမင္ပါတယ္... အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ အဆင္မေျပတာေလးေတြရွိေပမယ့္ အားလံုးခ်ဳပ္လိုက္ရင္ အေကာင္းဆံုး မဟုတ္ခဲ့ေတာင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္...

ေမး - ေနာက္တစ္ခါသြားျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေရာလိုက္ျဖစ္ဦးမလား?
ေျဖ - အားရင္နဲ႕ ပိုက္ဆံရွိရင္ လိုက္မွာေပါ့... အဟိ

ေမး - ဒီခရီးစဥ္မွာ ကိုယ္႔အတြက္ အက်ိဳးရွိလိုက္တာ တစ္ခုခု
ေျဖ - ကိုယ္ဘာသာဆို သြားျဖစ္မွာမဟုတ္တဲ့ သေရေခတၱရာၿမိဳ႕ေဟာငး္ကို သြားေလ့လာခြင့္ရၿပီး မျမင္ဖူးတာေတြ ျမင္ခဲ့ သိခဲ့ရတဲ့အတြက္ ခရီးစီစဥ္တဲ့ စီနီယာ ဘေလာ့ဂါႀကီးမ်ားအား ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္....

ေမး - ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာ ေနာက္ထပ္သြားခ်င္တဲ႔ ေနရာတစ္ခု။
ေျဖ - သြားခ်င္တာေတါက အမ်ားႀကီး ခ်ေရးေတာင္ ကုန္မွာမဟုတ္ဘူး... ဟီး ဟီး

ဖတ္ၿပီးတဲ့သူမ်ားအားလံုးကို တက္ပါတယ္... မိမိတို႕ဘေလာ့ဂ္တြင္ ေရးသားျခင္း ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုဂစ္တာထဲသို႕ အီးေမးလ္ျဖင့္ ပို႕၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေပးပို႕ႏိုင္ၾက ပါတယ္လို႕ သတင္းေကာင္း ပါးလိုက္ပါတယ္...

ခရီးစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လိုက္ပါၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို သတိရလွ်က္...

စီပံုးေခတၱပိတ္ထားျခင္း

လာလည္ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုး မဂၤလာပါ... ဒီေန႕ မီးေလးဘေလာ့စီပံုးမွာ မသမာသူ တစ္ခ်ိဳ႕၏ ညစ္ညမ္းစာသားမ်ားျဖင့္ ေႏွာက္ယွက္ျခင္း ခံရပါသျဖင့္ စီပံုးအား ေခတၱေလာ့ခ် ထားပါသည္... ထိုသူမွာ နီးစပ္ရာ သတင္းရပ္ကြက္၏ စံုစမ္းခ်က္အရ ျမန္မာျပည္ ရန္ကုန္တြင္းမွ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရွိရပါသည္... ေၾကာက္လန္႕ၿပီး စီပံုးပိတ္ထားျခင္း မဟုတ္ပါဟု သိေစ ခ်င္ပါသည္... ေယာက်္ားေလးျဖစ္ၿပီး သတၱိမရွိဘဲ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ ေအာ္ေနမယ့္အစား ထမီေျပာင္း၀တ္ပါလားဟု ေျပာခ်င္ပါသည္... ဤစကားသည္ မီးေလးဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ပထမဆံုး အရိုင္းဆံုးစကားပါပဲ...

သူတို႕လူျဖစ္လာတာ ဘယ္လိုမို႕လို႕လဲ ျပန္စဥ္းစားေစခ်င္ပါသည္... သူတို႕မွာ ႏွမခ်င္း စာနာစိတ္ မရွိရင္ေတာင္ အေမေတာ့ရွိမွာပါ... သူတို႕နဲ႕ ၿပိဳင္ၿပီး မရိုင္းခ်င္ပါဘူး... ကိုယ့္အတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိ သူမ်ားအတြက္လည္း အက်ိဳးမရွိဘဲ လက္သရမ္းၿပီး ေရးေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ... ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနၿပီး ျမန္မာမိန္းကေလးေတြကို ေစာ္ကားတာ လူမဆန္တဲ့ လုပ္ရပ္ပဲ... မင္းက အေမွာင္ကေအာ္ေနတာ ငါက အလင္းမွာ မင္းပဲ ေရးႏိုင္မလား?? ငါပဲ ျဖတ္ႏိုင္မလား?? ေစာင့္သာ ၾကည့္ေန... တစ္ခုပဲ ငါဆႏၵျပဳေပးပါတယ္... မင္းမိသားစုထဲက အမ်ိဳးသမီးေတြကုိ မင္းလို ႏွမခ်င္း မစာနာတတ္တဲ့ သူေတြနဲ႕ မေတြ႕ပါေစနဲ႕လို႕ တကယ္ကို ဆုေတာင္းေပးပါတယ္...