Infinity ဆံုမွတ္

ခုတေလာ ရာသီဥတုကလဲ ပူလို႕ထင္တယ္၊ ဘေလာ့ဂါေတြ  “ဂစ္... ဂစ္... ဂစ္”နဲ႕ တက္ကုန္ၾကၿပီ... ေျခမခ်ိဳးသူကခ်ိဳး၊ ႏွိပ္ေပးသူက ႏွိပ္ေပး၊ ယပ္ခတ္ေပးတဲ့သူက ခတ္နဲ႕ေပါ့... (ခြိ ခြိ) အဲ... ပုန္းေနလည္း ေျပးမလြက္ အတက္ေရာဂါက မီးေလးဆီေရာက္လာေလၿပီ... ေမးလ္စစ္ေတာ့ တပ္ထားပါတယ္ဗိ်ဳ႕ဆိုၿပီး ကိုဂစ္တာက ေမးလ္ပို႕ထားတယ္... ဒါနဲ႕ ဘာေတြတပ္ထားတာလဲ သြားၾကည့္ေတာ့ " 'infinity ဆံုမွတ္ "တဲ့ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္းမသိတာက တစ္ရက္၊ စိတ္တိုၿပီး နံရံကို လက္နဲ႕ထိုးတာ ညာဘက္လက္တစ္ခုလံုး ေရာင္ကိုင္းစုတ္ျပတ္သြားတာက တစ္ရက္၊ အေၾကြးတင္ေနတာနဲ႕ ေရးေတာ့မွပဲလို႕ ၾကံကာရွိေသး ေနာက္အစ္ကိုေတာ္ တစ္ေယာက္က ေရးဖို႕ျပင္ထား တပ္ထားတယ္ဆိုၿပီး လာေအာ္သြားေလရဲ႕... မျဖစ္ေတာ့ဘူး အေၾကြးေတြ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ မ်ားလာလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး အရင္ဆံုးတပ္တဲ့ အစ္ကိုေတာ္အတြက္ တပ္ဂိမ္းေလး ျပန္ေရးေပးလိုက္ပါတယ္...

အမွန္ေတာ့ အဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္းမသိတာေတာ့ အမွန္ပင္... မီးေလးေရးတာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ လြဲေခ်ာ္သြားခဲ့ရင္ သည္းခံၿပီး ဖတ္ေပးၾကပါလို႕ ဦးစြာပထမ ေတာင္းပန္အပ္ပါ၏... infini ty ဆိုတာ "without ends or limits" အဆံုးမရွိတဲ့ ဆံုမွတ္၊ တမ်ိဳးုု အနႏ ၱေပါ့ေလ... အဲလို အဆံုးမရွိတဲ့ ဆံုမွတ္ဆိုရင္ မီးေလးကေတာ့ ဆုန္ေရနဲ႕ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္မိပါတယ္... မိဘေတြေပါ့ေလ မိဘေတြက ဘာနဲ႕ တူလဲဆိုေတာ့ ကမ္းစပ္နဲ႕တူပါတယ္... ဆံုမွတ္မွာ ဆံုၾကတယ္ဆိုတာ ခြဲခြာဖို႕ လမ္းစေလးတစ္ခုပါ... ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ခြဲခြာၾကေပမယ့္ မတူတာက မိဘနဲ႕ သားသမီး ခြဲခြာျခင္းပါ... ဆံုမွတ္တခုကေန အေ၀းကို ေျပးႏိုင္ဖို႕ရာ မိဘေတြက သားသမီးေတြကို အေထာက္အပံ့ေပးၾကပါတယ္...
သူတို႕ ပ့ံပိုးေပးမႈက ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခုနဲ႕ ပ့ံပိုးျခင္းမဟုတ္ဘဲ ငါတို႕သားသမီးေတြ ေကာင္းစားဖုိ႔ဆိုတဲ့ ဦးတည္ခ်က္တခုတည္းကိုပဲ ပံုေဖာ္အသက္သြင္းၾကပါတယ္... သားသမီးေတြက အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း ပညာလည္းစံု၊ ၾကင္ယာလည္းစံုေတာ့ အိမ္ေထာင္ရက္သားၾကလို႕ မိဘဆိုတာကို အရင္ကေလာက္ ဂရုမစိုက္ႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး... ဒါေပမယ့္ အၿပံဳးမပ်က္ ခ်စ္လ်က္သာ... ကမ္းစပ္မွာ ေရတက္ရင္ ပါလာတဲ့ ေရသတၱ၀ါေလးေတြ လုိပါပဲ... ေရက်သြားေတာ့ ကမ္းစပ္မွာ က်န္ေနရစ္ၾကတယ္... ကမ္းစပ္မွာ ျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးလို႕ေပါ့... ေရတက္လာေတာ့ ေရနဲ႕အတူ ျပန္ပါသြားၾကျပန္ပါေရာ... ကမ္းစပ္က သူတို႔အတြက္ တစ္ေထာက္နားခိုရာ ေနရာေလးတစ္ခုအျဖစ္ သူတို႕ကို အၿမဲေစာင့္ႀကိဳဆုိေနပါတယ္... ဘယ္အခ်ိန္လာၿပီး ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ျပန္ တခ်က္ကေလးမွ ညီးညဴျခင္း အလ်င္းမရွိ (ဘယ္ရွိပါ့မလဲ သူက ကမ္းစပ္ကို စကားမွ မေျပာႏိုင္ဘဲ..)
မီးေလး ဆုန္ေရနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ေရးထားဖူးတဲ့ ကာရံမညီတဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ရွိပါတယ္... အဲ့ဒီကဗ်ာေလး ေရးခ်ိန္က မီးေလးရဲ႕ အခ်စ္ရဆံုး တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္ကုိ မိန္းမယူေတာ့မယ္လို႔ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ... ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို “ သံသရာ ” လို႕ ေပးခဲ့ပါတယ္...

သံသရာ

“အူ၀ဲ…အူ၀ဲ”
လူ႕ေလာကထဲကို ေခတၱတျဖဳတ္ေရာက္ခ်ိန္
ေဖေဖ၊ ေမေမတို႕ရဲ႕ အိမ့္ဆည္းလည္းေလးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္
ဘိုးဘိုး၊ ဘြားဘြားတို႕ရဲ႕ အသည္းေက်ာ္ ကၽြန္ေတာ္…

တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ၾကီးျပင္းလာခဲ့
ဥယ်ာဥ္မွဴးနဲ႕တူတဲ့ ေဖေဖ
ေရေလာင္းေပါင္းသင္း ျပဳစုရွာ
အိမ္မႈကိစၥေတြၾကား မၿငီးျငဴရွာ
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ေမေမပါ…

ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ သားသမီးအနာဂတ္
မိဘႏွစ္ျဖာရဲ႕ အိပ္မက္
လူတကာထက္ သာဖို႕အေရး
အလံုးစံုကို ေထာက္ပံ့ေပး…

ဤေလာက၀ယ္
ႀကီးမားေမတၱာတုမမီတာ မာတာပီတု မိဘပါ
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ပထမဆံုး
ေဖေဖ၊ ေမေမ အခ်စ္ရဆံုး…
ပညာစံုခါ အေတာင္ေပါက္လာ
ခ်စ္ရမဲ့သူ ေတြ႕ေသာအခါ
မိဘတားျမစ္သည္ကား အေလးအနက္မထား
ဆင္ကန္းေတာတိုး မ်က္ကန္းပါ…

မိဘစကား ျမဴမႈန္အလား
နားမေထာင္ခဲ့တဲ့ သားမိုက္ဟာ
မိဘတို႕ကို စြန္႕ခြာ ထြက္ေျပးကာ
ကိုယ့္အိုးကုိယ့္အိမ္ တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္…

ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ဇနီးသည္သာ ပထမ
မိဘတို႕သည္ ဒုတိယ
သားရလာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္မွာ
သားသည္သာ ပထမ…

ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့ အားလံုးကို နားလည္ခဲ့ပါၿပီ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ
ကေလးဘ၀မွာသာ ေဖေဖ၊ ေမေမက အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္ေပမဲ့
အိမ္ေထာင္က်လာတဲ့အခါ အလိုလို ေနရာေရြ႕ခံခဲ့ရတာ ေဖေဖနဲ႕ ေမေမပါ
သားသမီးတို႕ရေသာအခါ ေဖေဖ၊ ေမေမက ေနာက္ဆံုးေနရာ…

ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာခင္၀ဋ္လည္ေတာ့မွာပါ
ေဖေဖ၊ ေမေမတို႕ ေရာက္ေနတဲ့ ေနာက္ဆံုးေနရာ
ကၽြန္ေတာ္လည္း မၾကာခင္ ေရာက္ရေတာ့မွာပါ
အဲဒီ့ေနရာအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ရေတာ့မယ္ဗ်ာ….

ဒီပုိ႕စ္ကို ဖတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ဖတ္တဲ့သူအားလံုးကို ျပန္တပ္ပါ၏... နာမည္ေရးတပ္ရင္ ေရးၿပီးတဲ့သူေတြလည္း ရွိတာမို႕ မထပ္ရေလေအာင္ ဖတ္တဲ့သူမွန္သမွ် (မေရးရေသးလွ်င္) တပ္ပါ၏... :P


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ....