မီးေလးဧပရယ္ခရီးသြားမွတ္တမ္း(ဇာတ္သိမ္း)

ေအာင္ပန္းက အသိအိမ္မွာ တည္းၾကျပီး ထိုအိမ္နားမွာ ရွင္ျပဳအလွဴတခုနဲ႕ ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ရွမ္းအိုးစည္ သံၾကားလို႔ သြားထြက္ၾကည့္ေတာ့ အလွဴ႕ရွင္အိမ္ကို အဖြဲ႕လိုက္ အဖြဲ႕လိုက္ ရွမ္းရိုးရာအက ကၾကၿပီး ဆုေတာင္းေပးကာ အလွဴရွင္မွ ဆုခ်ီးျမွင့္ပါတယ္။ အလွဴရွင္က မေမာမပန္းႏိုင္ဘဲ ရွမ္းလြယ္အိတ္ႀကီးလြယ္ကာ ကတဲ့အဖြဲ႕တိုင္း လိုက္ကျခင္းကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သူ႕ရဲ႕ပီတိကို ခံစားလို႕ရႏိုင္ပါတယ္။ စာေရးသူတို႕လည္း မနက္ျဖန္ ခရီးဆက္ ရဦးမွာမို႕ ျပန္လာခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။

မနက္၅နာရီ အိပ္ယာထၿပီး အျပင္ထြက္လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ခ်မ္းစိမ့္တဲ့ ေလႏုေအးက စီးႀကိဳေနပါေတာ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာဆို ေၾကာကြဲေအာင္ ပူေနမွာပဲလို႕လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ပင္းတယသြားတဲ့့ လမ္းတေလွ်ာက္ ေအးလို႕ အေႏြးထည္ေတာင္ ၀တ္ထားရပါတယ္။ ကုံလံုဆရာေတာ္ဘုရား ရုပ္ကလာပ္ေတာ္ကိုလည္း ၀င္ေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ပင္းတယလႈိဏ္ဂူုကို သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ပါတယ္။ ပင္းတယလႈိဏ္ဂူထဲမွ ဘုရားအဆူေပါင္း မ်ားစြာတို႕သည္လည္း လြန္စြာမွ ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းလွပါတယ္။ ေစ်းဆိုင္တန္းမ်ားမွ လက္ဘက္၊ ရွမ္းပဲပုပ္ႏွင့္ ေရေႏြးၾကမ္းမ်ား ေခၚတိုက္ၾကပါတယ္။ စာေရးသူတို႕လည္း ၀င္ေသာက္ရင္း လက္ေဆာင္ေပးဖို႕ ၀ယ္ကာ ျပန္လာၾက ပါတယ္။ ထိုမွတဖန္ ကေလာ ႏွီးဘုရားသို႕လည္း သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး၊ ျမင္းမထိလႈိဏ္ဂူသို႕လည္း သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ထို႕ေနာက္ ေအာင္ပန္းသို႕ျပန္လာၿပီး မိတၳီလာကားစီး၍ သာစည္သို႕ ညေန ၄နာရီခြဲမွာ ျပန္လာၾကပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ စာေရးသူလည္း ဘုရားစာ အေတာ္မ်ားမ်ား ရြတ္ဖတ္ပြားမ်ားခဲ့ရပါတယ္။ အေၾကာင္းက လမ္းကလည္းၾကမ္း၊ ပတ္ပတ္လည္ ကလည္း ေတာင္ေတြႀကီး ေျမျပန္႕ဆိုတာ နတၳိ ျမင္ရဖို႕ကို ေ၀းေရာ ကားျဖတ္သြားရင္း ေနာက္ကဖုန္ေတြ အလိပ္လိုက္တက္လာၿပီး အေနာက္ကိုေတာင္ မျမင္ရပါဘူး။ အခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာေတာ့ လမ္းျပင္တာေတြကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေတာင္ေပၚတက္လိုက္၊ ေတာင္ေအာက္ ဆင္းလိုက္နဲ႕ မ်က္စိတဆံုး ေတာင္ေတြႀကီးပါပဲ။ ကားေပၚပါလာတဲ့ တခ်ိဳ႕ခရီးသည္ေတြကလည္း ဟိုေန႕ကမွ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ကားေပၚက ျပဳတ္က်ၿပီး ဒီနားမွာ ေသထားတာ၊ ရန္ကုန္-ေတာင္ႀကီးကား ဘယ္ရက္က ေခ်ာက္ထဲျပဳတ္ၾကတာနဲ႕ စာေရးသူရဲ႕ မ်က္ႏွာ ဇီးရြက္ေလာက္ပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ကားကလည္း ေမာင္းတဲ့ႏႈန္းက ျဖဴးေနတဲ့ လမ္းကို ေမာင္းေနတဲ့အတိုင္းပဲ။ လမ္းကလည္း ဆိုးဆိုေတာ့ စဥး္စားသာၾကည့္ပါေတာ့။ ရထားနဲ႕ သြားတုန္းကေတာ့ ဘာမွန္းေတာင္မသိလိုက္ဘူး။ လမ္းမွာ ေတာမီးေလာင္ေနတာလည္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ည၈နာရီေလာက္မွာ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တခုမွာ ကားရပ္နားၿပီး ဆက္လက္ ထြက္ခြာလာခဲ့ ၾကပါတယ္။

ေနရာေတာ့ မသိေတာ့ဘူး နားတဲ့ေနရာထိ ေတာင္ေတြ မကုန္ေသးပါဘူး။ ဘုရားငါးဆူေရာက္မွပဲ ေျမျပန္႕ကို ျမင္ရပါတယ္။ ဘုရားငါးဆူၿပီးရင္ပဲ သာစည္ၿမိဳ႕ကို ည ၉နာရီခြဲမွာ ျပန္ေရာက္ပါတယ္။ ေနာက္ေန႕မနက္၈နာရီမွာ ဆိုင္ကယ္နဲ႕ သာစည္မွာရွိတဲ့ ဘုရားသို႕ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး မိတၳီလာသို႕သြားကာ မိတၳီလာကန္ၾကည့္ၿပီး ျပန္လာၾကပါတယ္။ ေနာက္ေန႕ တရက္နားၿပီး ၂၇ရက္ေန႕ မနက္ ၇နာရီ ၄၅ရထားနဲ႕ ရန္ကုန္သို႕ ျပန္လာၾက ပါတယ္။
ျဖဴးၿမိဳ႕အလြန္ဘူတာမွာ ရထားပ်က္ပါတယ္။ ပ်က္တဲ့အတြဲကို ၄င္းဘူတာမွာပဲ ခ်န္ထားခဲ့ဖို႕ စီစဥ္ၾကပါတယ္။ ပ်က္သြားတဲ့အတြဲက စားေသာက္ခန္းတြဲပါ။ ခရီးသည္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပ်က္မွာေပါ့ မတရားယူတာကိုး ေရသန္႕တဗူး ၄၀၀ဆိုၿပီး ၅၀၀တန္ေပးရင္ ေနာက္မွယူဆို ျပန္မအမ္းေတာ့ဘူး မင္းတို႕ေကာင္ေတြ က်န္ခဲ့တာေအးေရာလို႕ မေက်မနပ္ေျပာၾကပါတယ္။ ထိုဘူတာမွာ ၄၅မိနစ္ေလာက္ၾကာၿပီး ဆက္လက္ထြက္ခြာ လာပါတယ္။ စာေရးသူတို႕ပဲ ကံဆိုးတာလား မသိပါဘူး။ ပဲခူးဘူတာ ၀င္ကာနီးမွာ တခါထပ္ပ်က္ပါတယ္။ အိမ္ေတြလည္းမရွိ မီးေရာင္ကလည္း ကားသြားမွသာ ျမင္ရတာ။ ေမွာင္ေမွာင္ႀကီးထဲ ေဘးတဖက္ တခ်က္ကလညး္ ျမက္ခင္းေတြခ်ည္း ေအာက္လည္းမဆင္းရဲ နာရီ၀က္ေလာက္ ၾကာၿပီးေတာ့ ျပန္ေကာင္း သြားပါတယ္။ ပံုမွန္ဆို ည၈နာရီ ရန္ကုန္ဘူတာ ၀င္ရမည့္အစား ည ၁၀နာရီမွ ရန္ကုန္ဘူတာကို ေရာက္ပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ ဧပရယ္လ္လ ခရီးသြားမွတ္တမ္းလည္း ဒီမွာတင္ နိဂံုးခ်ဴပ္လိုက္ပါတယ္။